Kopardın
Bir hicran çölüne bıraktın beni
Kalbine girdiğim yolu kopardın
Yaydın üzerime yalan gölgeni
Adını andığım dili kopardın
İçimden boşluğa savruldu külün
Hüznün ateşiyle yandı kâkülün
Yıllardır ruhumda öten bülbülün
Her seher konduğu dalı kopardın
Uzattıkça sana boş ellerimi
Birer birer yıktın hayallerimi
Bilmem, ölü müyüm, yoksa diri mi
Saçımdan son siyah teli kopardın
Gönlümde aşkınla her gün yeşeren
Göğü yıldız yıldız önüme seren
Aynasında yalnız seni gösteren
O güzel, bembeyaz gülü kopardın
Sayfa 147 - TimaşKitabı okudu
Bilmem,ölü müyüm,yoksa diri mi
Saçımdan son siyah teli kopardın
Sayfa 32Kitabı okudu
Kaybedebileceğim şeyleri kaybetmeyi göze alıp da savruldum yanıma (buna aşk diyor çocuklar); bir değil, bin bilmem kaç mısra oldun şiirlerde (nefret ediyorum duygulanmaktan); bazı muhteşem katiller ölüm listesine aldı seni; sana biçilen bu değer karşılığımda davranışlarınla bir şeyleri kanıtlamaya mecbursun, tutsaksın artık!. Buna zorunlusun: Herkes iyi ölmeli!.
Sayfa 122Kitabı okudu
Uzattıkça sana boş ellerimi
Birer birer yıktın hayallerimi
Bilmem, ölü müyüm, yoksa diri mi
Saçımdan son siyah teli kopardın
Uzattıkça sana boş ellerimi
Birer birer yıktın hayallerimi
Bilmem, ölü müyüm, yoksa diri mi
Saçımdan son siyah teli kopardın
GAYB MESELESİ
Gaybı Allah bilir ama Nur Risaleleri'nden yaptığımız bu alıntılardan, evliyanın gaybı bildiği sonucu çıkmaktadır.(Hâşâ) Nitekim bu kanaat Nur Risaleleri'nde açık olarak belirtilmiştir:
Madem Hz. Ali (R.A.) "ene medînetu'l-'ilmi ve 'aliyyun babuha" hadisine mazhardır. Hem madem Şah-ı Velayet ünvanını alarak
Sayfa 216 - Süleymaniye vakfıKitabı okudu
Onu elimde tutamayacağımı bilsem de onu istiyordum .
Willa'yı o kadar çok istiyordum ki .
Herkes birbirinin önünden aceleyle geçiyor, kimse kimseye acısını sormuyor burada.
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Mühürlenmişti ağzımız bir sessizlik içinde
Sessizliği üstümüzden atamıyorduk
Bir saçak altında kararsız, yorgun
Saatlerce duruyorduk
Kimse görmüyordu
Uzattıkça sana boş ellerimi
Birer birer yıktın hayallerimi
Bilmem, ölü müyüm, yoksa diri mi
Saçımdan son siyah teli kopardın