Penguen
bana sırtını dönme
biliyorum, sana benziyorum
ve içinde saklı tuttuğun yele.
Penguen
benim de içimde saklı tuttuğum
buzlu kıyılar, çığlık hatıraları
Ben sevda bölüğünde kıdemli bir askerim
Hizmetim sanadır ey tacidarım
Canı bir emanet bilir taşırım
Bir ırmak delirir geceleri
Bir yıldız kayar ötelerden
Bir bulut geçer Ay’ın önüne
Birden üşürüm
Ve seni daha çok düşünürüm
Kuru dallar arasında bir kaç kırmızı beyaz
Diken ve gül en son sana aldığım vazomda
Kırılan kalbime ait güzel anılar belki biraz
Sancısı dayanılmaz,güneş girmez artık kalb sızımda.
Gözyaşında saklar insan mutlu mutsuz kaderi
Keder de neşe de en umulmadık anda girer içeri
Mevsim bahardır her zaman kavuşmak sonbaharda
Mevsim bahardır her zaman ayrılık sonbaharda
Sorma nerdeyim ne haldeyim şimdi uzaktan, uzaklardayım .
Yeni mevsimler açana kadar sabırla bekleyen
Tomurcuklara içinde baharlara gebeyim.
Ümitlerimi yele vermiş zaman
Dur kaderim her biteni de başlayanı da
Yeniden yeni baştan sonuna kadar yazalım an ve an
İşte bir gülümseme ile aynada herşeyim âyân
Sonunu bilmediğin bir kaderi neşe ve ümitle yazacağım
Kaderimin ve doğan güneşimin her gün ki tek gerçeğiyim.
Baharda açan güllerin kokusuna müptela bir yolcuyum...