Dünya ya bakınca savaş, hastalık, yıkım, çıkar, kapitalizm,taciz, tecavüz, hayvanlara eziyet, görüşlere saygısızlık, cinsel seçime bile karışmak, toplumun tabularına öylesine uyan insanlar, göz yaşı, insanların iki yüzlüğüğü, bitkilere bile zarar verme vs vs. Kötülük kötülük ben mi sadece bu dünyayı böyle görüyorum. Ne yapabilirim buna karşı. Kocamanbi hiçbir şey. Bi kişiye diyelimki yardım ettim diğer bin kişi ne olacak. Ben onlardan daha şanslıyım mı yani bu durumda? Tecavüze uğramadığım iyiliğimi isteyen bi ailede doğduğum için mi şanslıyım yoksa sağlıklı olduğum için mi savaş olmayan bir ülkede olduğum için mi.yoksa bana güvenen arkamda olan insanlar olduğu için mi. Yok yok ben bu dünyaya geldiğim için hiçbir açıda şanslı değilim her saniye göz yaşı akıyorken. Benin yapabildiğim kocaman bir hiç. Ki yapsam bile azcık bir şey değişecek. Bu dünya hiçbir zaman sevgi evi olamayacak. O sevgi evi kitaplarda bile yok çoğu zaman. Çünkü bi o kadar ütopik. Bende kötüyüm herkes kötü işte ha biraz fazla ha biraz az. Neden bu dünyada varız? Bir çocuğun göz yaşı akacağına keşke bu evren yok olsa.yaşamak istemiyorum bu halde ama yaşamıma son da vermiyorum derdim ne? Bu kadar göz yaşı varken güldüğümde de boş şeylere üzüldüğümde de kendini bencil hissediyorum sadece. Ben bu dünyada ne yapacağımı şaşırdım cidden. Sıkıldım insanlardan. Çoğundan. Kimse zaten sevgi için çabalamıyor varsa yoksa nefret kusuyor herkes. Çünkü sen bizden değilsin. Yada bizdensende canım sana kötülük yapmak istiyor. Bu mudur yani?