Öğretmenler Günü
İYİ Kİ ÖĞRETMENİM
Ne kadar da çok şey biliyordum oysa mesleğime dair. 657. Maddenin muhatabıydım artık. Devlet şemsiyesi altında 3 ay tatili, hafta sonu dinlencesi olan bir yolculuğun yolcusuydu muallim, otobüs biletini alıp görevine giden her birimiz için. Atamamızın yapılmış olmasının coşkusuyla koşuverdik kelebekler gibi
Mânâsı derin bir şiir..
Aşk bezirgânı, sermaye canı
Bahadır gördüm cana kıyanı
Zehî bahadır, can terkin vurur
Kılıç mı keser himmet giyeni
Kamusun bir gör, kemterin er gör
Adi görmegil palas giyeni
Tez çıkarırlar fevkal'alâya
Bin İsa gibi dine uyanı
Tez indirirler tahtes-sarâya
Bir karun gibi dünya kovanı
Âşık olanın nişanı vardır
Melâmet olur belli beyan
Atlası kodu, palası giydi
İbrahim Edhem sırdan duyanı
İlmin var deyi mağrur olmagıl
Hak kabul etti kefen soyanı
Çün Mansûr gördü, ol benim dedi
Od'a yaktılar, işitin anı
Od'a yandırdın, külün savurdun
Öyle mi gerek seni seveni
Zinhâr ey Yunus, gördüm demegil
Od'a yakarlar gördüm diyeni 
Yunus Emre
Ne güzel demişsin ey derviş
Elif okuduk ötürü, pazar eyledik götürü, Yaratılmışı hoş gördük, Yaratandan ötürü.
Yunus Emre
İman
Hakkın Huzuruna Varınca
"Bu ne hal Müslüman" derse Yunus Emre
Başımızı eğip öne, bakacak mıyız yere
Mevlana öğretmedi mi bizlere edebi
Kanuni göstermiş yoktur kefenin cebi
Yunus Emre
Sabahın sinliğe vardım
Gördüm cümle ölmüş yatar
Her biri bîçâre olmuş
Ömrin yavı kalmış, yatar
Vardım bunların katına
Baktım ecel heybetine
Nice yiğit muradına
Ermeyüben ölmüş yatar