Kapitalizm, aksiyomatik olarak işleyebilir, çünkü sözde "marjinal dil"er geç yerleşik, kodlanmış ve göstergebilimsel olarak anlam atanmış
olur. (Anlarşist) için bu sorunu çözmenin tek yolu tekrarlamayı ve bünyeye dahil edilmeyi imkansız kılacak şekilde kendi ifade biçimini
derhal yıkmaktır. Bu, kismen Artaud'un başyapıtların sonunu- ya da yazılı metinlerin isterken aklında olan şeydi. Onun istediği şey -Guattari'nin deyimiyle -göstergesel-olmayan bir göstergebilimdi : sistemin (ya da kültürün) -ya
da kapitalizm örneğindeki gibi- onları birleştirmesini ya da onları kendi bedenine dahil etmesini imkansızlaşıtıran tekrarlanamayan bir işaretler akışı... Punk grubu "Black Flag"in bir şarkısı der ki, "On saniyeden fazla süren şey kötücüldür". Aynı fikir lonesco'nun karakterlerden birinin sürekli olarak "bıçak" kelimesini tekrarlayan profesör tarafindan öldürüldüğü Ders'inde de (The Lesson) görülebilir. Kafka nın despotik
makinesinin (Tırmık) çalışma şekli de budur. Bu aşırı kodlama süreci Devlet'in sınırlandırılmamış arzudan korkusundan ve tabi ki kapitalizmin belli arzu-makinesi tiplerinden korkusundan kaynaklanır.
Dolayısıyla an(arşik) arzu-makinelerini kontrol altına almak ve izlemek için bir faşist arzu-makineleri düzeni kullanır.