“Orman sen elimi tutunca başlardı,
Yarılırdı bir incir gibi ortasından.
Koşardık yukarı iki büklüm, soluk soluğa.
Alabalıklarla düşe kalka, çam pürleri
Keserdi hızımızı,
Elimi
Bırakma,
Elimi
Bırakma…”
— Melih Cevdet Anday
Kuşların Kanadına Takılır Kaktüsler
sonra ben gider bir ata sarılırım sen orda yoksundur
ben ata sarılım, bir orman kalkıp kaktüslerinden kalp yapar
yeşile nazır bir cam şahittir buna
bir de akşama varmaya kırılmış bir testi
vay ki ben sabah esintisini görmemiş bir güneştim
esmerleşmiş ruhumun gölgesizliğinde ikindiye varmaya yeltenmiştim….
1965 yılında Elazığ Tımarhanesindeki bir hastanın(?!) yazdıkları
Ben dünya kürresi,
Türkiye karyesi ve Urfa Köyünden,
El-Aziz (Elazığ ) Tımarhanesi (Akıl ve Ruh Sağlığı Hastanesi) sakinlerinden; İsmi önemsiz, cismi değersiz,
Çaresiz ve kimsesiz bir abdi acizin,
Ahir deminde misafiri Azrail’i beklerken,
Başhekimlik üzerinden Hâkimler Hakimi'nin
Dergahı Uluhiyetine son arzuhalimdir..!
Ben gam (dertlilik)
ELAZIĞ TIMARHANESİNDEN BİR DELİNİN RABBİNE YAZDIĞI DİLEKÇE
1965 yılında vefat eden
Bir “deli”nin son dilekçesi..!
“Ben dünya Kürresi,
Türkiye karyesi ve Urfa Köyünden,
(El-Aziz –Elazığ ) Tımarhanesi
Önceden,Osmanlının kurulacağını bilenler
Bu muazzam devletin ortaya çıkışı tesadüflerle olmadığı Osmanlı tarih kaynaklarında bildirilmektedir. Şöyle ki:
." Osman Gâzi'nin babası Ertuğrul Gâzi, oğlu Osman doğma- dan önce, bir gece rüyasında ocağından bir suyun kaynayıp git- tikçe çoğaldığını, büyük bir deniz haline gelerek bütün yeryüzünü doldurduğunu görür. Rüyasını Selçuklu
Yağmur dinmedi.
Dinsin de istemedik.
Tanenin cama değişini dünya, kokusunu cennet
Gelmedi aklımıza bir filika yapmak
Ve gelmedi lübnanda bir gecenin dibi
Feridin sesini sevdik elbet
Ama daha dokunaklı bulduk kabbani yalnızlığını
Ayalarımızı semaya doğru kaldırıp şıp sesi duyduk
Yansıma dedi işini iyi bilen hekimler
Şıp dediler
Anıdır dedik