Dinmez bir hasretin sahibiyiz herbirimiz.
Hicran nasır tutmuş yüreğimizde, acıtıyor.
Saatin kıskacına sıkışan zaman ayrılığı kavileştiriyor.
Vakti müphem olan vuslat zorladıkça zorluyor.
Ruh üşüyor, gönül yalpalıyor.
Ne ile avutmaya çalışssakta o şey bir vakit sonra tesirini yitiriyor.
Ona benzemeyen hiçbir merhem fayda vermiyor.
Hasret yine sızısıyla baş ediyor.
Yaslanacak omuz, anlatacak dost, sevecek yar bulsakta bir şey yine bir yerde hep eksik kalıyor…
Biz bu dünya yapbozunun hangi parçasıyız Allahım,
Biz hangi bütünün yarımıyız?
Hs….