.....İsimsiz....2
Elinde uzun namlulu bir silah mevzide bekleyen o deniz gözlü,emirler yağdırıyor,herkes koşuşturuyordu.
Bir ses duyuyor...Uzaktan gelen,derin bir ses ama anlam veremiyordu. Ya da anlamlandıramıyordu. Her şey kararıyordu bir anda..Önce sırtında bir ıslaklık hisseti. Sonra sarhoş gibi oldu.Başı döndü ve gözü karardı. Karartılar görüyordu gelip
EKİM AYI KİTAP ÇEKİLİŞİMİZ
YİNE BİRBİRİNDEN GÜZEL KİTAPLARLA BULUŞTURDUK BİRBİRİMİZİ.
KATILAN-KİTAP GÖNDEREN HERKESE ŞİMDİDEN ÇOK TEŞEKKÜRLER. KAZANAN ARKADAŞLARI TEBRİK EDERİM.
BÖYLE GÜZELLİKLERİN ÇOĞALMASI İÇİN ELİMİZDEN GELENİ YAPMALIYIZ HEP BİRLİKTE.
''DAHA FAZLA KİTAP-DAHA ÇOK MUTLULUK DEMEKTİR..''
Öncelikle bu çekilişe bağışladığı kitaplarla, emekleriyle,
Münir Özkul'un Hidayete erme hikayesi- Röportaj
Münir Özkul, 1986 yılının Haziran ayında Zafer Dergisi’nde yayınlanan röportajında kendi deyimiyle inkar ve karanlıktan nasıl çıktığını ve Allah inancına nasıl eriştiğini anlatıyor.
İnkara düşmeden önce Küçük Sahne’nin tuvaletlerinde yüzüme gözüme, elbiseme üç kere sular sıçratarak sözümona abdest alırdım. Bilhassa zor oyunlarda, sıkıştığım
Bu sıralar kendimi sürekli depresyonda hissediyorum. Sürekli yalnız kalmak, kafamı yastığıma koyup kendimi hüzünlü şarkıların koynuna bırakmak istiyorum. Bardaktan boşanırcasına sırılsıklam, bilincini kaybedecek kadar sarhoş ve salya sümük ağlayacak kadar sulu göz olmak istiyorum. Neyin ağrısı, neyin sancısı veyahut neyin acısı bu? Beni böylesine
Her saat biraz daha eksilmek.
Zor bir geceydi benim için. Gece yarısı üçü geçiyordu. Son konuştuğum insana ölmek istiyorum ama intihar etmek gibi bir düşüncem yok demiştim. Ağladım biraz, yastığıma sarılıp uyudum. Yataktan mı yuvarlandım, ben mi kendime aşağı attım bilmiyorum. Durmak bilmeyen bir sarsıntı, yattığım yerden iki kez kalkıp yastığı aldım başımın altına ve yanıma.