KPSS, iş koşturmacası derken olması gereken süreden daha geç bitirdim. 540 sayfa ama su gibi akıp gittiği için sayfaların pek bir önemi kalmıyor. Vakit bulanlar eminim daha kısa sürede bitireceklerdir.
Quasimodo, ailesi tarafından çok çirkin olduğu için Notre Dame Kilisesi’ne bırakılmış, burada ki rahibin onun çirkinliğine aldırmadan büyütülmüş, kilisenin zangocu olmuş karakterimiz. Rahip ona sevgisini vermemiş olsa da ondan kaçmadığı, büyüttüğü için Quasimodo kendisine köle olarak adlandırılacak şekilde bağlıdır. Bu duygu çok etkiledi beni. Birine bağlanmak için sevgi olması şart değil bence en önemli duygu minnet duymak.
Esmeralda ise zarif, güzel bir çingene kızı(aslında değil mi acaba :)) Bu kitapta sanırım sevemediğim karakter oldu kendisi.
Kitabın konusunu herkes biliyor az çok. Güzelleri güzeli Esmeralde’ye aşık olan Quasimodo’nun öyküsü. Bir tarafta sevgi diğer tarafta minnet, bağlılık duygusuyla cebelleşen bir adam. Tabii bir de sevgisinin karşılık bulmaması var, çirkinliğinden dolayı.
Hugo bu eserinde Notre Dame Kilisesini, Paris’i, meydanı o kadar derin anlatıyor ki okuyucuya. Gözünüzde canlansın diye sanırım. Herkesin mutlaka okuması gereken bir eser.
Sahi aşk sadece güzellere özel midir? Rahipler, çirkinler sevemez mi?
Keyifli okumalar! :)
