El-Bahrü’l-Medîd fî Tefsîri’l-Kur’âni’l-Mecîd, Fas’lı âlim ve aynı zamanda Şâzelî – Derkâvî şeyhi olan İbn Acîbe el – Hasenî’nin, Kur’an’ın zahiri ve tasavvufî işaretlerini bir araya getirerek kaleme aldığı en önemli eserlerinin başında zikrediliyor ve bu eser tefsir literatürünün göz ardı edilmemesi gerektiği düşünülen çalışmalarından biri.El-Bahrü’l Medîd, rivâyet ve dirâyet metodları açısından incelendiğinde bilhassa dirâyet tefsiri açısından en orijinal yönünün, âyetler ve sureler arasındaki münâsebetleri dirâyetle işaret metodunu birleştirerek verdiği bilgilerdir. Ayrıca hazretin tasavvuf’un içinden Kur’an ve tefsire bakışı düşünüldüğünde çalışmanın mahiyetini artırmakla beraber daha önce işâri tefsir çalışmalarında olmayan özgünlüğü de yakaladığı görülür. Alanının en yetkin çalışması olduğunu bu vesileyle de ispat ediyor.
