Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Mutsuzluğun ve fakirliğin bulaşıcı olduğu yönündeki müthiş tespitiyle yüzyıllar ötesine adını taşıyacağının garantisini veren Dostoyevski yazmış olduğu ilk romanıyla geleceğe seslenmiştir.
Dostoyevski Makar Devuşkin ve Varvara Alekseyevna arasındaki mektuplaşmaları konu alan bu kitapla yoksulluğun ezici baskısını hissetmekte ve bu baskıyla karakterler arasındaki aşk çıkmazını gözler önüne sermektedir.
O çağının ötesinde bir yazar olacağını ve daha ilk andan itibaren "Yeni Gogol" geldi yönündeki izlenimleri haklı çıkarmıştır.
Yoksullluk kavraminı iliklerinize kadar duyumsadiğiniz ve yoksul insan pskolojisinin bizzat yazarın "zavallı bir ayı yavrusunun bir serçe gibi otururken" ifadesiyle hissedeceğiniz müthis bir eser. Okumanizi tavsiye ederim.
Dostoyevski kitaplarının hepsini yeniden okuma kararı almamı takiben serüvene İnsancıklar ile başladım. Dosto’nun ilk kitabı. Eleştirmen Belinski’nin, yirmili yaşlarda birisinin yazmış olduğuna inanmadığı, “siz hayatın sırrını bulmuş, gerçeği keşfetmişsiniz, size bir yetenek verilmiş” dediği kitap. Kitabın ses getirmesini sağlayan etkenlerden
Dostoyevki İçindekileri rahat çocuksuz bir romancılığını konuşturdu kitap değerlendirmelerimi yaparken kesin bir şeyler Söylemeyeceğim. Kitabın ilk başlarında tam bir Dostoevsky doyuruculuğunu hissettim. Haksız da çıkarmadı beni. Kesin değerlendirme dediğim şey: büyük ihtimalle bendeki boşluk ve acemi yorumlama… Çelişkili ilişkiler, karakterlerin ortama bakışı ortamın onunla uyumsuzluğu iyi bir şekilde yansıtılmış. Ruhsal gerçekçi anlaşmazlıkların herkese aynı niteliğinde. Dili oldukça iyiydi ve akıcıydı, anlaşılmazlık yüzyıllardır var olan bir şey, bunu bize son derece naif şekilde gösteriyor. İnsancıklar kitabı beni o kadar çok etkiledi ki kitaba karşı beklentilerim arşa çıktı. Bunun nedeni inanılmaz özel yorumlar duymam. Ne diyeyim? 1.05 yıl sonra tekrar okuyup olgunlaşma ümidiyle…
İnsancıklar
Yokluğu ve ezilmişliği iliklerimize kadar işler. dönemin rus halkının yaşantısı hakkında da fikir veren eserin kahramanlarının yaşamı, tam olarak kitabın ismiyle örtüşmektedir. Dili sade , anlatım tarzı güzel. İki karakteri de bu denli güzel yansıtması yetenek. Kitabı okurken tam sıkıldım dediğim anda araya yeni bir şeyler sokması da kitabı bir çırpıda bitirmeye sebep oluyor. Keyifli okumalar .Dosto iyidir, çok iyidir, çok çok iyidir.
Hırsızların, haydutların, yan kesicilerin, katillerin, ırz düşmanlarının kaldığı bir hapishane. Sefalet içinde kuru ekmeğe tamah eden mahkumlar, eline geçen 10 kuruşu bile kumara yatıran hayalperest insancıklar. Ali kaptan baş kahramanımız. Hayatı anasından gelen para ile bir anda değişir, pervane olur diğer düşkünler etrafında, kumara dadanır, kazanır da kazanır, sonrası ise hep güzel yatak döşekler, duvarların cilalanması, hep sıcak yemek, çay, sigara istemediğin kadar. Kadın belası Ali kaptana çatar varını yoğunu yatağını yorganını ceketini pantolonunu en sonunda da aklını yitirir. Pervane olan düşkünlerin kullukları biter. Orhan Kemal bu romanında ülkenin insanlarının iç yüzünü küçücük bir koğuş üzerinden anlatır. Hikaye hem sizi sevindirir, ümitlendirir hem de yıkar viran eder. Neye üzülelim bilemedim Ali kaptanın olmadık olmayacak sevdasına mı etrafında ki sansarlara mı. Bir erkeği kumar, içki, kadın mahvedermiş. Ali Kaptanı bir olmayacak sevda yıktı. Biz de yıkıldık ama. Orhan Kemal yüzümüze çarptı hayatın bütün gerçeklerini. Alın dedi insan paralıyken nasıl parasızken nasıl. Zamansız bir hikaye. Zamansız bir başyapıt. Bir çırpıda okunabilecek yıllarca izleri silinmeyecek bir hikaye. İyi ki Orhan Kemal iyi ki...
15 Ocak 1846 büyük yazarın doğuşu ve acılarının hiç bitmeyecek mürekkebinin ilk damlası.
Bir mektup ancak bu kadar güzel ve akıcı yazılır...
İnsancıklar, yoksulluk duygusunun barındırdığı, karakterlerin hak ettikleri güzel duyguların aralarına giren maddi yetersizliklerin, acıların kitabı. Makar Devuşkin, yetersizliklerin ortasındaki adam,