Ta-tat-ta-taam! İlk kez bir Murakami kitabına 4/5 verdim ey ahali, toplaşın! #heraybirmurakami okuyayım diyerek çıktığım bu yolda, (4. kulvarda bir boy geriye düşen) Yaban Koyununun İzinde ile kimsenin mükemmel olmadığını bir kez daha hatırlamış oldum. Hayal kırıklığı yaşamadan külliyat tamamlamanın imkanı var mı ki zaten? (İhsan Oktay Anar okumuyorsanız, yok elbette. ) Kedisi, müzikleri ve Cutty Sark viskisiyle tanıyıp sevdiğimiz Murakami, bizi durduk yere Japonya'nın Hokkaido'suna gönderiyor bu kez, hem de sırtında yıldız sembolü olan özel bir koyunu bulmaya. Açıkçası, benim için keyifli ama yorucu bir yolculuktu. Sıklıkla "neden" diye sordursa da, vardır elbet adamın bir bildiği diye diye sonunu getirdim. Önümüzdeki ay çoook merak ettiğim #sahildekafka ile Murakami okumalarıma devam edeceğim. Tavsiye ederim. =)
