Rafımda okunmayan kitap durunca rahatsız olduğum bu yüzden sürekli elime alıp okumak için ertelediğim fakat okuduktan sonra keşke bu şekilde yaklaşmasaydım dediğim bir eser. Ahmet Mithat’tan okuduğum ilk kitap, konusu olsun tasvirler, betimlemeler olsun gayet başarılı buldum. Biraz da olsa bana karınca ile ağustos böceğini anımsatıyor. Felatun Bey ağustos böceği olurken Rakım Efendi iste karıncadır. Burdan anlayacağımız gibi bir taraf zafere ulaşırken diğeri yaptığı hataların cezasını çekiyor, öğüt niteliği de taşıyor diyebiliriz. Batılılaşma üzerinde durulurken yanlışlıklarından bahsedilerek o zamanın saf, karşılıksız ve en içten sevgisini de bizlere sunuyor. Çoğu romanın tersine kitabın sonunun güzel bitmesi de beni ayrı mutlu etti.
