Kitap, namı 'Dörtler Makamı' olarak kalan Sıtkı, Civan, Mustafa ve Doktor (Atalay)' un her birinin, biricik olan hayat hikâyesinde yaşanmışlıklarının getirdiği ortak paydanın Hacı Kadir'in kahvesinde demlenen muhabbetine şahit kılıyor okurunu.
Yazarın son sayfada,
Böyledir.
Bizde iyiler ölmez.
Evliya olup aramızda yaşarlar.
(s. 151)
Cümlesi yeri geldiğinde hepimizin dilinde olan
"Baki kalan bu kubbede bir hoş sada imiş" beytini anımsattı bana ve kitabın kapağını kapatıp düşündüğümde "Şu hayattan gidince 'İYİ' diye anılmak kadar kıymetli ne var geride bıraktığımız?" derken buldum kendimi.
Hasıl-ı kelâm,
Her daim iyi olmak için gayret eden ve iyilerle inşa edeceğimiz yolumuz olsun ve bu yol kitaplarla daha da iyileşsin. :)
İyi okumalar sevgili okurlar.
Vesselâm.