"Çok özlem çeken insanlardır çocuklar..."
75'te sokakta yaşayan çocuklarla yaptığı röportajlar yer alıyor. Galiba aynı hikayeler 
Allahın Askerleri kitabında da var.
Oğuz, Metin, Selim, Ali, Muhterem ve binlerce kimsesiz evsiz barksız çocuğun; sövülen, emeği sömürülen çocukların hikayeleri..
Sunuş kısmında şu bölüm geçiyor;
"Kendilerini bir "devrim"in kurtaracağına inanan, "devrim"in "çocuk ve büyük eşitliği" olduğunu düşünen bütün bu çocuklar, ustanın deyişiyle "en az bizim kadar ciddi adamlardır".
"Ben çocuklara çocuk gibi davranmam" diyen Yaşar Kemal, hepsinin bir macerası olduğunu, olmayanların da uydurduğunun
altını çiziyor. "Korkunç bir oyun"a benzetiyor onların hayatlarını.
