Emıle Zola’nın Germinal isimli dev eserinden bahsetmek istiyorum.Zola’nın gerçekçi anlatımını beni bir kez daha şaşırttı.Yerin altındakilerin yaşantılarını anlayabiliriz ama hissedebilmek bu güzel eseri okumakla mümkün oluyor.Neredeyse ilk kuşaktan bu yana madencilik yapan maheu ailesinin reisi. sakin, uysal, olgun, kendi halinde ve ailesine düşkün bir adamdır. etienne ve diğer işçiler tarafından dolduruşa getirilerek greve katılmış, jandarmaların grevcilere açtığı ateşte öldürülmüştür. romanda kendisine verilenle yetinen, burjuvanın zulmü altında ezilen uyumlu işçileri simgelemektedir.
Roman soğuğun, açlığın, vazgeçmeye çok yakın bir umutsuzluğun esir aldığı bir adamla başlar.
adamla beraber adamın çevresindeki insanların değişimini gün be gün anlatarak baharla, umutla ve büyük kişisel değişimlerle sona erer.
kişisel değişimler tabii ki olaylar bağlı olarak gerçekleşir. bu olayların sonunda kimi kişiliğini, insanlığını, özündeki cevheri kaybeder kimileri de farkında olmadığı bu değerleri dışarı çıkartır.Biz baharı yazı kışı beklerken hatta soğuğu sıcağı hissederken üzerinde yürüdüğümuz toprağın metrelerce altında çalışan madencilere değil yalnız, adaleti sağladığımiz(!) bir dünyada tüm hakkı yenilen emekçilere ithaf niteliğinde kitap mutlaka okuyun okutturun.
#kitaplakalın ️️
Yusef Masadow kaleme aldığı şiir tadında bir eser okudum. İnanın her cümlesini sizinle paylaşmak istedim. Defalarca okuduğum cümleler paragraflar...
" Deniz kiminse kıyısına vuran taşlar da o yazılı olan hüküm de O'na aittir. Bilirsin ki taşlar kadere ve onu yazan kudret alemini işaret ve şahitlik eder
