Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Tecrübe bazen bize geç ulaşır...
Bu kitabı alıp bir türlü okumamak ve sonundaki o pişmanlık aslında çoğu kitapta bu böyledir keşke daha erken okusaydım, geç okudum bir kitap gibi sitemde bulunanlarımız vardır bende o kişilerden biriyim lakin bazen bazı kitaplar okunmayı bekler tozlu bir rafta...
Ben bu kitabı daha yeni okudum ve aslında lise çağım da okumam bana daha çok şey katarmış dedim.
Bu kitabı okumaya başladım da beklentim çokta yüksek değildi ama okudukça gerçekten güzel noktalara değinen ve gerçekten ismi ile de deneme türünün muazzam eserlerinden biri olan bir kitap.
Çünkü yazar gerçekten birçok olumsuzlukla uğraşmış bir isim ama eseri okurken hep bir iyimser hava var belkide yazardan öğrenecem en büyük ders iyi günümü kötü günümü etkilememeli...
İyi okumalar dilerim...
Epey bir spoiler içerir!
Spoiler içerir. Hamlet gibi bir şaheserin varlığından haberdar olduğumdan beri delicesine okumak istiyordum, beklentilerimin üstünde bir kitap benim için.
Kitaba gelecek olursak, herkesin teker teker ölmesi çok olağandı. 'Bu kitabın başka bir sonu olamaz!' kitaplarından biriydi. Hamlet hata yapan amcası yüzünden hatalar yaptı; Hamlet'in yaptığı hatalar, başka başka hatalara sebebiyet verdi. Herkes yaptıklarında haklıydı ve haksızdı. Zaten insanlar her zaman böyledir, haklılardır ama haksızlardır. Her neyse.
Hata zincirlemesinin bir bedeli oldu elbette. Herhangi bir yanlış yapan hepsi canını yitirdi.
Kral öldü çünkü hırs ve haset bürümüş gözleriyle kardeşini öldürüp tahta geçti. Kraliçe öldü çünkü krala ihanet etti. Polonius öldü çünkü sorgulamadan kralın kötülüklerine itaat etti. Hamlet öldü çünkü istemeden de olsa sevdiği kadının babasını öldürdü. Laertes öldü çünkü o da Hamlet gibi intikam peşine düştü.
Evet hepsinin kendince haklı sebepleri vardı. Fakat gel gör ki haklı olmaları canlarından olmalarına engel değildi. Ölüm de haklıydı.
Ölümü hak ediyorlardı ama hak etmeyen biri vardı...
Her savaşın kurbanları olurdu...
Her kavgada mutlaka birileri arada kaynardı...
Ophelia...
Ophelia içlerinden ölümü hak etmeyen belki de tek kişiydi, hepsinin hatalarının bedelini istemeden ödedi. Acılarına dayanamadı.
Belki de sadece denizkızı olmak istemiştir kim bilir.
Ben bu kitaba bayıldım, sürekli açıp açıp okuyacağım kitaplarıma bir yenisi daha eklendi.
92 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
Kitabı bitirdiğimde zihnimin içinde uzun bir sessizlik (ki bu çok nadiren gerçekleşir) olduğunu hatırlıyorum. Sanki bir konu hakkında söylenmesi gereken her şey söylenmiş de benim payıma salt takdir içeren bir sessizlik düşmüş gibi... Kitabın içinde geçen bir Kafka alıntısıyla anlatacak olursam; bu kitap, benim için "görkemin önünde ormanın
Bazen sadece kendimi iyi hissetmek, anlık olarak merak ettiğim kitabı alıp motive ve mutlu bi şekilde ayrılmak için kitap dükkanlarını gezerim. Öyle bir gündü. Ne kadar kitapların arasında dolaştım bilmiyorum. Kitapları incelerken önümden bir kadın hızlıca geçti. Elinde Rezonans Kanunu, arka kapağını okuyordu geçerken. Kendimi bildim bileli
215 syf.
·
Puan vermedi
Sayı şeytanı olarak anılan "Teplotaxl" on iki gece boyunca çeşitli sebeplerden matematikten soğumuş Robert'a, karşılıklı konuşmayla, çoğunlukla bilinenden bilinmeyene doğru, tabiattan örnekler vererek, düşlerinde matematik anlatıyor. Robert'la ilgileniyor. Onu bir matematik yolculuğuna çıkarıyor. Robert'a sorular yöneltiyor. Yanıt alamadığında kıpkırmızı oluyor. Ama bu sinirlenme Robert'in öğrenme şevkini kıracak dereceye ulaşmıyor.
Sonunda sayı şeytanı Robert'ı kazanıyor. Amacına ulaşıyor.
Kitapta okulda öğrendiğimiz matematik yasalarının aslında yıllarca çalışmanın ürünü olduğu hatırlatılıyor.
"İşte kanıtlama işi de böyledir. Biz birkaç bin yıldır ırmağı geçmek konusunda mümkün olan her şeyi denediğimiz için senin baştan başlaman gerekmiyor..." (s.188)
Kitabın son bölümünde bir arama-tarama listesi de var. Burada içerikte bahsedilen matematik konularının birkaç sayfalık bir listesi mevcut.
Yazar matematiği sevdirmeyi amaçlamış. Bunda başarılı olmasının nedeni de sayı şeytanı vasıtasıyla verdiği akılda kalıcı örnekler.. Yine, sayı şeytanı ile Robert'in eğitsel hazırbulunuşluğuna katkıda bulunuyor.
·
Puan vermedi
Daha önce hiç gitmediğiniz bir şehire gittiğinizi düşünün. Orada yaklaşık 5-6 saat gezme fırsatınız var. Yani 3-4 yere rahatlıkla gidebilirsiniz. En sona, gidilebilecek en güzel yeri mi bırakırsınız yoksa diğerlerine nazaran biraz daha gölgede kalmış yeri mi? Bu soru her ne kadar kişiden kişiye farklılık gösterse de güzel olan bence en sona bırakılmalı. O zirve tat, en son tadılmalı. Futbolda seri penaltı atışlarında da bu böyledir, en iyi futbolcu hep en son topun başına geçer. You Tube'da da böyledir, herhangi bir konu hakkında bir video izlediğimizde en dikkat çekici noktayı hep videonun sonunda izlemiş oluruz. Mesela yolculuğa çıkacak olan birisinin vedalaşma anını düşünün, en sona en sevdiğini bırakır.. Kitaplar da böyledir benim için. Oğuz Atay'ın okuyacak olsam; ilk Korkuyu Beklerken, Tehlikeli Oyunlar, Eylembilim gibi kitaplarını okurum, Tutunamayanlar'ı en sona bırakırım. Zülfü Livaneli okuyacaksam ilk Serenad'ı okumam. Yaşar Kemal okuyacaksam ilk İnce Memed'i okumam ya da John Steinbeck okuyacaksam ilk Gazap Üzümleri'ni okumam. Kısacası yazarın zirve kitabıyla başlamam.
Ahmet Hamdi Tanpınar için bu durum böyle olmadı maalesef. Ahmet Hamdi Tanpınar denilince akla gelen ilk şey Saatleri Ayarlama Enstitüsü'dür. Huzur, Aydaki Kadın, Mahur Beste gibi kitaplarını okuduktan sonra okumak isterdim bu kitabı ama öyle olmadı..
Hayat da böyledir ileriye doğru yaşanır,geçmişe doğru anlaşılır!
Ama öncelikle söyleyeyim kitap ince olabilir ama içerdiği bilgiler ciltlerce ansiklopedilere bedel...
Tarihte baktığımız zaman Firavunlar, Nemrutlar, Hitlerler, Stalinler, yani bütün zalim iktidarların yaptığı halkı sindirme, halkı bilinç kaybına uğratmaları, ne bileyim, muhakeme yeteneği elinden alınmış, özgürlükleri elinden alınmış kitleleri, lider pozisyondaki insanların kayıtsız şartsız yönlendirdiklerini bu kitapta da öğrenmiş oluyoruz.
Ve tarih tekerrür ediyor. İnsanlar hiç değişmiyor. Ve insanların değişmediği gibi hala günümüzde de etkisini sürdürüyor.
Evet, bu eserler okullarda ders olarak okutulması gerekiyor...
İbn Haldunlar, Ömer Hayyamlar daha nice filozoflar toplumun reçetesini yüzyıllar öncesinden sunmuşlardır da bu insanoğlu akıllanmadığı müddetçe daha çok, kötü örnekleriyle kitleler tarihteki yerini alacaktır....
Bu kitap çocukken bizi anlamayan büyüklerimizden bir intikam kitabıdır...
.
İnsanın hayal gücü çocukken sınırsızdır. Kafanın içinde dolaşan tilkiler, planlar, projeler, dünyayı değiştiren fikirler… Ama çoğu zaman karşımızdaki tek engel de bu fikirlerimizi saçma sapan bulan, ''sen niye böylesin çocuğum kime çektin bilmem ki!!'' diyen büyüklerimizdir.
Dedesi sodanın içine vişne suyu karıştırıp
‘’Şimdi yanınızda oturmuş sizinle konuşurken geleceğe korkuyla
bakıyorum, çünkü gelecekte yine yalnızlık, yine o yavan, o gereksiz
yaşam var.’’
Bunları ben söylemiyorum dostoyevskinin beyaz geceler kitabında
geçiyor. Kitap beş hikayeden oluşuyor bunlardan en beğendiğim
kitabın adı olduğu gibi beyaz geceler hikayesi.
‘Beyaz geceler’ yoğun bir
o gün, gebermek için çok çabaladım
Aslında Şubat ayında okudum ama yıllar geçse de üzerinde konuşabileceğim bi kitap. "And i wonder if you know, how it really feels" şarkı sözü gibi hissettiren bi kitaptı. Charlie çok içselleştirdiğim bi karakterdi. Ruhsal olarak hissettiği bütün acı ve üzüntüyü bastırmak amacıyla kendini kesen milyonlarca insandan yalnızca birinin hikayesiydi. Aslında iyileşmek istemek ama sanki yaşanan her şeyin iyileşmemek için baskı uygulaması gibiydi de aynı zamanda. Karmaşık şeyler hissediyorum bu kitaba karşı. Herkesin kendini küçültme (acı ve üzüntüden kaçıp kendi içine kapanma) yöntemi farklıdır: Kimi kendini keser, kimi kendini yakar, kimi yemek yer. Genç kızların hayatları böyledir. Kendini kestikten sonra akan sıcak kan ile bütün acılarının akıp gittiğini ve geriye kalan tek acının sadece o kesilen yer olması bi çözüm yoludur bazılarımız için. Charlie'nin kafasının içinde verdiği savaş hiçbirimize çok uzak bir hikaye değil aslında. Ve umarım onun kurtulma yolunda yaptığı şeyler de uzak olmaz bize.
Çokça sevgi.
