Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.40
52 Yaşında bir iletişim Profesörü, çekim Alanına Girdiği Öğrencisi ile yaşadığı ilişkinin çok büyük bir Utanç'a dönüşmesi.. Akabinde kariyerini yitirmesi, toplumdan uzaklaşmasıyla bedel ödemesi.. Aslında çok sıkıntılı şiddet içeren bir konuyu yazar gayet güzel bir yumuşaklıkla anlatmış. Bir solukta okunabilir nitelikte.Ayrıca ana karakterlerin ilginç ve tutarsız kişilik yapıları mevcut.. Güney Afrika'da ki siyahları hayvanlarla sembolize etmeye çalıştığını sonlarına doğru kafa yorarsanız Görüyorsunuz..
kitabı okudum okumasına ama inanın bana buraya ne yazacağımı bilemiyorum.çünkü yazarın, nobel edebiyat ödülünü almasında en önemli payı olan bir kitabında anlatmak istediklerini tam olarak anlayamamış olmaktan ve kitabı yanlış değerlendirmekten çekiniyorum. kitapta,50 li yaşlarda, başından iki evlilik geçmiş ve bir de yetişkin kızı olan bir profesörün,bir öğrencisiyle girdiği ilişki ile başlıyor bütün olaylar. Konu bundan sonra bu kişinin her zaman ama mutlaka ,dolaylı veya dolaysız içinde bulunduğu bir olaylar zincirine bürünüyor.kitapta öncelikle bir Güney Afrika daki yaşamla ilgili acı gerçekler ve şiddet var.ayrıca dünyanın her yerinde olduğu gibi burada da yine özellikle şiddetlerden kadınların daha çok zarar gördükleri gerçeği de var.ve maalesef ne acıdırki yine kadınların bu şiddetlerden gördükleri zararları kabullenişleri veya kendilerini buna mecbur hissetmeleri konusu var. (burada bahsedilen şiddet,darp,gasp,tecavüz,fiziksel,ruhsal,cinsellik,korkutma,cinsellik karşılığında görevi kötüye kullanma ...vs. şeklinde olabiliyor).birde tabiiki hayvanlarla ilgili olan bölüm var.yani yazar o kadar çok gerçek anlatıyor ki kitapta ana tema olarak hangisine dikkatimizi çekmek istiyor bunu ben ayırt edemedim.belkide hepsini de ayrı ayrı bize göstermek istiyor.benim yazacaklarım bu kadar.okumak gerek.
İlk kez John Maxwell Coetzee kitabı okudum. Ve çok beğendim.. Bu aralar kitap seçimlerim beni hep mutlu ediyor. Şanslı bir ay oldu bu bakımdan benim için :)
Hayali bir imparatorlukta sınırda güvenliği sağlayan ve adı kitap boyunca belli olmayan bir sulh hakimi tarafından anlatılıyor olaylar. Hakim, vergilerle rahat bir yaşam sürer ancak bu
okuyup bitirmenin bu kadar uzun sürmesi, kitap dilinin bana ağır geldiğinden olacak herhalde.. yarım bırakmamak için direndim, bir umut kitap sonunda beni belki etkiler belki farklı biter böyle olmamalı dedim ama umduğumu bulamadım. kitabı incelediğim vakit üzerindeki nobel ödüllü bilmem ne ödüllü yazılar mı beklentimi bu kadar yüksek kıldı bilemiyorum, ama aldanmamak lazımmış bu yazılara bunu öğrendim :)
kitabın ortalarında Lucy nin acısını içimde hissettiğim doğru ama genel olarak kitap beni sarıp sarmalayıp avucuna almadı. tabiri caizse "sarmadı" sürükleyici, etkileyici kitapları sevenlere -mesela kendim :) çok da tavsiye edebileceğim bir kitap değil,
Sevgiler..
60 yaşındaki biri de aşkını genç birisi gibi tutkulu coşkulu hisseder. Ama artık yaşı gereği bunu kontrol etmeyi öğrenecek kadar yaş almıştır.
Paul Rayment yaşadığı kaza ile bacağını kaybederek fiziksel yavaşlığı yaşamak zorunda kalırken, kendisine uygun olmayan bekıcısına aşkı ile duygularının iniş çıkışları da yavaşlamıştır.
Yaşlılık nedir bizi neler bekler, umut bile yaşlanınca nasıl yavaşlar. Ve bütün bunların kabullenişini anlatan bir hikaye..
Genellikle sade anlatımı olan hikayenin olayların ucunu açık bırakması çok tatmin edici olmamiş. Bittiğinde yarim bıraktığım kitap gibi hissettim.
2 yıl önce okumuştum üzerinden biraz zaman geçmiş ama hatırladığım bir öğretim görevlisinin öğrencisine şehvet duyması ve bunun akabinde kurumdan uzaklaştırılması ile kızının yanında yaşamaya başlaması ve kızının da tecavüze uğraması ile hayatla bir kez daha gerçek yüzleşmeyi yaşaması
Ne olursa olsun, başıma ne gelirse gelsin olduğum yerde kalmak, devam etmek istiyorum. Başkalarının yaptıkları kötülüklerin, beni yolumdan alıkoymasına izin vermiyorum. Bu benim hayatım ve yaptıklarımdan ben sorumlu olmak istiyorum. Yanlışlarım ve doğrularımla başkalarından etkilenmeden, akıl almadan yolumu çizmek istiyorum. Belki de böyle
j.m.coetzee nin okuduğum ikinci kitabı. burada romanın kahramanı bir hakim ve onun üzerinden egemen iradenin kendinden olmayan bir kitleyi(etnik azınlık da diyebilirim)barbar olarak adlandırıp işkenceler ile nasıl zulümün türlü hallerine tanıklık edilir gibi insanlık suçuna vurgu yapıyor.benim dikkatimi asıl çeken nokta yazar okuduğum iki kitabında da(utanç ve barbarları beklerken)yaşlı ama eğitimli bir ihtiyarın gençkızlara ilgi duyup onlar ile cinsel ilişkilerini betimlemesi.sırf bu merakımdan ötürü diğer kitaplarınıda okuyacağım.
Altmışlı yaşların başında olan ve uzun zamandır tek başına yaşayan kahramanımız bir bisiklet kazasından sonra bacağını kaybeder ve bakıma muhtaç hale gelir. Bu olaydan sonra mecburen hayatına giren yeni insanlar ve onların çok farklı dünyaları ile olan ilişki ve çatışmalarını okurun gözleri önüne koymakta yazar. Çok akıcı olmamakla birlikte farklı konusu ile okunmaya değer bir roman olmuş ´´Yavaş Adam´´.
“Medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar” diyor Akif,medeniyeti kendilerinden olmayanı yok sayan “barbar” gören anlayışa. Batı sömürgeciliği hiçbir zaman sadece topraklarını genişletme amaci gütmedi,esas amaç kültürü yok etmekti.Önce Kızıldereliler, Aztekler, İnkalar sonra bütün Asya ve Afrika bu anlayışın kurbanı oldu.
Güney Afrikalı yazar J.M.Coetzee bu eseriyle 1970’li yılların GüneyAfrika’sıyla tanıştırıyor bizi.Kendi paranoyalarına inanmış imparatorluğun bir grup askerinin yerli halka uyguladıkları baskıları,zorbalığı ,adaletsizliği okudukça bütün bu yaşananların bir kuşağın gerçeği olduğunu bilmek insanın yüreğini acıtıyor.