Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Bugün var, yarın yok!
“Yarın.. Yarından sana ne? Yarın böyle olur mu? Hava böyle güzel olur mu? Bir hafta sonra ne olur, belli mi? Yaşıyor olur muyuz? Gelecek ay İstanbul yerinde olur mu? Dünya yerinde olur mu? Yarın.. Hayatta yarın yok ki.. Ve bugünü elinden kaçırdığında, ne kalır geriye?”
Sevgili Sur,
Seni tanıdığım bu süre boyunca anlatacağım ve dinleyeceğim çok
Diyebileceğim tek şey dünyayı çocuklar yönetsin. Kitabın sade,belirli yönde ilerleyen dili var ancak iletmek istediği tek bir mesaj var. Bu dünyanın toprağını hepimiz paylaşıyoruz ve bu dünyada herkese yetecek kadar her şey bulunmakta, ayrımcılık,ötekileştirme, birini birinden teni sırf siyah ya da beyaz diye ayırmanın hiç bir mantığı yok. İnsan sadece insan olabildiği kadar bu dünyada vardır.
Kitapta yazarın değindiği bir konu çok hoşuma gitti. Kimse kimseyle eşit değil diyor. Ve bu konuya sonuna kadar katılıyorum. Biri birinden daha zeki, biri şartları itibariyle daha zengin,biri daha torpilli, biri daha güçlü, biri daha yetenekli, bir kadın diğerlerinden daha güzel kek yapabilirdi. O yüzden kimse kimseyle eşit değildi.
Yani dünya acımasız ve adaletsiz bir yerdi...
Hiçbir zaman tam adalet ne sağlandı ne sağlanabilecek..
Ne kadar kızsam da ne kadar kabul edemesem de dünya denilen yer böyleydi. Yani velhasılı kelam çocuklar kadar saf, din,dil,ırk ayrımı yapılmayan, statü ayırımı yapılmayan çiçek gibi bir dünya diliyorum.
Ha bir de vicdan diliyorum, herkese yetecek kadar vicdan.
''26 yaşında neden böyle bir kitap okudum ki şimdi?'' diye kendimi psikolojik olarak sorgularken düşündüm de hepimizin bir yanı çocuk. Ne kadar yaş alsak da kovamıyoruz çocukluğumuzu işte.
Gerçeklikten ya da hayatın bu takım elbiseli ciddiyetinden bunalıp tozpembe, masum, içimizi ısıtan hikayeler arıyoruz -belki bundan
Şövalyeleri ve şövalye hikayelerini sevenlere ;
On dördüncü yüzyılda kimliği bilinmeyen bir şair tarafından yazılan Sir Gawain ve Yeşil Şövalye büyü , korku , macera ve ahlak dersi içeren klasik bir öykü. Hikaye Kral Arthur’un Noel şöleninin davetsiz bir misafir ,teni ve giyiti baştan aşağı yeşil olan dev bir şövalye tarafından bölünmesiyle başlıyor. Bu şövalyenin Arthur’a meydan okuması ve yeğeni Gawain’in meydan okumayı üstlenmesiyle serüven devam ediyor. Tabiatı ve yaban dünyanın gücünü temsil eden Yeşil Şövalye, Kelt kökeninden ve doğayla insanın bağından kopmuş , görkemli Camelot’ta yaşayan Kral Arthur’un kusursuz ve erdemli insan idealine darbe vuruyor. Hristiyan öğretisini ve ahlak anlayışını temel alan hikayede; doğanın kırılmaz döngüsünü , Gawain’in yolculuk boyunca serüvenlerini , ölümle ve şehvetle sınanmasını ve sonunda olgunlaşmasını okuyoruz. Beşinci ve on birinci yüzyıllarda Britanya’ya hâkim olan Anglo-Sakson kültürünün izlerini de eserde görmekteyiz. Şiirsel diliyle kısa sürede okunabilecek heyecanlı ve öğretici bir eser. Çeviren Nazmi Ağıl’ın emeğine sağlık.
‘’Göğün gürbüz rüzgârları güneşle güreş tutar,
Yapraklar daldan kopup konarlar yere,
Şimdi griye çalar yemyeşil çayır çimen,
Çan çan çiçek açanlar olgunlaşır da çürür.
Yıl dediğin nedir ki ? Dünlerin dökümüdür.’’
“Şiir çıplak bırakır
yoksa nasıl duyulur dünyanın teni”
.
Asuman Susam’ın ilk eseri değil plasenta ancak benim dizeleri ile tanışma kitabım oldu. Bu dizeler ki sessizliğe inat yükseliyor, göğe varmasa da onun yolunda gitmenin vermiş olduğu saf inançla.
Ve şu dizenin sadeliğindeki kovuğa yerleşmek ne güzel olurdu:
‘kuğu değil bir kurguyuz hepi topu’
.
Plasentadan beslenen beden, dil, ses üçgenindeki kelimeler..
Hayriye Ünal / Saçları Vardır Aşkın,2000
Hayriye Ünal'a bi söyleşide şöyle bir soru soruluyor:
-Dergiler tarafından reddedildiğiniz oldu mu?
-Tabii. Hece'de ilk şiirimin yayımlanışından sonra o zamanki yayın yönetmeni Hüseyin Su, şiirlerimi yayımlamakla ilgili "bazı arkadaşların" tereddüdü olduğunu söyledi. Herhangi bir eleştirel gerekçe ileri sürmedi. Israrla gerekçe
