Yine bir 
Alpaslan Demir hocamın bir kitabı ile geldim.
Enbiya suresi 35. Ayet: "Her nefis ölümü tadacaktır."
"Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber...
Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber?
Öleceğiz müjdeler olsun, müjdeler olsun!
Ölümü de öldüren Rabbe secdeler olsun!"
600 yıl hüküm süren Osmanlı'da sayısız insan yaşadı ve öldü. Fakat genel olarak komutan, hükümdar veya bazı olaylarda adları zikredilen şahısların ölümünden söz edildi. Sıradan insanlar nasıl öldü ? Halkta ölümler nasıl oldu ? Herkes savaşarak mı öldü ? Hiç mi zehirlenen olmadı ? Yahut yanlışlıkla birinin ölümüne sebep olunmadı mı ? Bunlar gibi ölümleri 
Osmanlı’da Ölmek kitabında bulabilirsiniz...
Hocamızın yazdığı kitaplarda en çok hoşuma giden kitap bölümlerinin okuyucuyu sıkmadan kısa ve öz tutmasıdır. Okumaktan kaçtığımızdan değil (: ama özellikle tarih okurken gereksiz bilgiler okuyucuyu sıkıyor lakin Alpaslan Demir gereksiz bilgilere yer vermeden nokta atışı bilgi vermiştir bu sebeple hocamızın yazmış olduğu kitaplar, okuyucuyu kendine çekiyor.
Osmanlı'da Ölmek kitabından daha çok reayanın ölümünden bahsedilmiş. Öncelerden daha çok devlet adamlarının ölümü hakkında yazılır çizilirdi, bu kitap farklı bir düşünce ile genelde reaya ölümlerinden bahsediliyor. Alpaslan Demir kalemine sağlık yine çok güzel bir iş çıkarmış...
Keyifli ve empati kurarak okumalar...
