Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Şimdi ben senin üzerine ne okursam bastıracak içimdekileri. Ah şebnem... Ah şebnemler... Başka olamazmıydı hayatın... Ona verilmemiş bütün hakları, "ahlak" ı öğretmeye meyilli ahlaksızlara, erotik dergiye kapak kızı olarak öğretmişti. Öğretmeye çalışmıştı. Ben sizin aynanızım, içi çürümüş olan, gücünü, karanlığına bastırmışlara boyun eğmemişti. 90 lı yılların başından günümüze kadar uzanıyor. Benim memurum işini bilir sözünden özal dönemini, körfez savaşını, radyasyonlu çay içen bakandan çernobili, ergenekon davasına kadar dünü bugünü hatırlatıyor. Böyle tarih olay kişi veren romanlarda ille bir şekilde gerçeği neydi diye aramadan edemiyorum. Dönemin emniyet müdürü kimmiş, hangi memur otellere ortak olmuş, kimin hayatı seks kasetiyle kaymış... Birilerinin bunu yaşayıp, başardığını görmek istiyorum belki de.
İnsan nasıl bir varlık? Şaşırtıyor insanı çoğu vakit, yaptıklarıyla, yapmadıklarıyla, yalanlarıyla, doğrularıyla, varlığıyla, yokluğuyla… çoğu vakit insan kendini bile tanıyamazken, nasıl tanıyabilir bir başkasını?
Evet, insanın acısını insan alırmış, fakat acıları yaşatan, yine insan değil midir? Bedenen ya da ruhen, her türlü işkenceyi
1994 Nobel Edebiyat Ödüllü yazar Kenzaburo Oe'nin insanların bir sorun karşısındaki durumları, ne kadar zor olduğu yaşanmadan bilinemeyecek durumlarda bir insanın sınırının ne kadar zorlanabileceği ve nereye kadar sorunlarından kaçabileceği gibi konular bu kitabından Bird açısından ele alınıyor.
Bird, bulunduğu şehirden ve konumdan sıkılmış ve Afrika'ya gitme hayaliyle yanıp tutuşan biri. Bird ile eşinin doğum yaptığı esnada tanışıyoruz yani Afrika hayalinin suya düştüğü ve kendini kaybolmuş hissettiği sırada. Hayalini kaybetmesinin üzerine bir de çocuğu beyin fıtığı denen bir anormallikle doğunca Bird için tüm hayatı artık tepetaklak olmuş demekti. Çocuğun çok fazla yaşayamayacağını söyleyen doktorlar yüzünden Bird bebeğin gerçekliğinden şüphe edecek, onu uzun bir süre bir insan yavrusu olarak göremediğinden bir isim vermekten kaçınacaktır. Bu hem bebekten hem de kendinden kaçma serüveninde eski alışkanlıklarına geri dönecek, hayatında ona ait olan her şeyden kaçmaya çalışacaktır. Bir bebek söz konusu olduğunda çok fazla yargılayıcı söz ve bakış olur, bu kitabı okurken de bunu derinden hissedecek, bazen de farkında olmadan sizde yapacaksınız. Her insan kendini bir noktada kandırır; bu bazen büyük bir olay bazen de küçük bir olay içindir. Bu kitapta Bird'ün düşünceleri ve kendini kandırmaya çalışması ise bunlardan çok daha başka bir boyuttadır. Kitabın adının kişisel bir sorun olması kitabın bitiminde aklıma iyice yatmıştı. O denli kişisel bir sorun ki okuyan bile onu tam olarak hissedemiyor, sadece peki bundan sonra ne yapacaksın? sorusunu sorarken buluyorsunuz kendinizi.
Insancıklar Dostoyevski'nin ilk romanı olmakla birlikte ona asıl ününü kazandıran edebiyat dünyasına giriş kitabıdır.Asıl ismi "Zavallı Yoksul İnsanlar" adlı bu eser Dostoyevski'nin 23 yaşında kaleme aldığı dönüm noktasıdır.Ek gelir olarak kardeşi ile çevirmenlik yapan Dostoyevski Balcaz'ın bir çevirisini yaparken,kendi eserini yazmaya adım atmasını sağlayan çalışmasıdır.Daha sonrasında memuriyetlikten istifa eder ve kardeşine Insancıklar'ın doğacağını haber eder.
Dostoyevski'nin bu yapıtını okuyanlar "Yeni bir Gogol" doğdu derler.
İç tema olarak tümüyle tesadüfün,bir çıkış arayışının,yoksulluktan,parasızlıktan çıkış arayışıyla bu arayışı edebi bir deneyime dönüştürme çabasının ortak ürünüdür bu roman.Içerisinde genç Varvara Alekseyevna ve yaşlı Makar Devuşkin adlı karakterlerimizin mektuplaşmalarını okuyoruz.Genelde Dostoyevski okumaya korkan bir okuyucu olarak bu romanı,okuması kolay oldukça akıcı bir eserdi.Kendisinin kalemine bir kere daha hayran olmamak elde değildi,okuyucu üzerinde büyük etkiler yaratan bu romanı çok beğendim ve yine keşke daha evvel neden okumadım diye yakınmalar başladı bende.Bu durumu hemen hemen her kitapta yaşasam da bazı kitaplar ertelenmemeli ve erteledigimiz her kitap emin olun ki en beğendiğimiz bir kitap olarak baş köşede yerini alacaktır.(Yani bende genelde öyle oluyor.)
Kitaplarla kalın
#okudumbitti bu kitabın adı, bire bir çevirirsek "zavallı yoksul insanlar" ve herşey adında gizli. Kitabı siz okumayacaksınız, vicdanınız okuyacak, vicdanınız varsa buna engel olamazsınız, bu kitabı okuyunca derdinizden utanıyorsunuz. Kitabı çaresizce okuyorsunuz evet çaresizce, kendiniz kahramanın yerine koyuyor fakat keşke şöyle davransa diyemiyorsunuz. İnsanların maddi olanaksızlıklarının, kalbi duygularını çaresiz bıraktığını göreceksiniz. Gene herşeyin insanda bittigini, vicdanda bittigini göreceksiniz. Evet vicdansızlık en büyük en gelişmiş ve en teknolojik savaş aletidir. Herkesin okuması, daha önemlisi anlaması gereken bir kitap keyifli okumalar dilemek isterdim fakat insan trajedi ve dramdan nasıl keyif alır bilmiyorum. Faydalı okumalar dilerim.
Henüz yirmi beş yaşında yazılan ilk roman
Daha önce Gazap üzümleri kitabını okudum onu etkileyici bulmuştum gerçekten inanılmaz bir ve o kadar da muhteşem bir kitapti.
Bu kitabı ele alacak olursak açıkçası aklım karışmadı diyemem.cunku olaylar o kadar farklı akıyor ki hangi kahraman hangisiydi diye bir düşündürüyor ve galiba bu sadece bende olan bir durum değil.okuyanlar içinde aynı durumu yaşayan kişiler var o yüzden biraz rahatladım.
Petersburg da olay ,katıp Makar Devuşkin ile Varvara Alekseyevna ,nin birbirlerine yazdığı mektuplardan oluşur.
Yoksulluğun pençesinde çırpınan ve bu nedenle toplum içinde hor görülen bu iki insanın arasında gelişen aşk ve o aşkın önüne çıkan engeller,okurda derin etkiler bırakıyor.
Zengin insanların fikirleri değer görürken ,fakir insanlar ezilip,azarlaniyor ve kıymet verilmiyor.Ama bu kitapta o kadar güzel mesajlar verilmişki insan ancak kendi kıymetini bilirse değeri o kadar çok bilinir.cunku biz herşeyden önce sadece kendimizi sevmeli ve saymaliyiz.
Kesinlikle tavsiye ediyorum mutlaka okuyun
Maupassant okumaya,Faruk Duman okuduktan sonra karar verdim çünkü kitabında bolca Horla öyküsünün ismi geçmekteydi.Benim gibi gerilim türü seven bir insanın şimdiye kadar okumamış olması da benim adıma büyük bir ayıp gerçekten.Edgar Allen Poe da aklıma geldi ama mesela onu sevemedim bir türlü ben.Ama Maupassant sadece korku yazmıyor ki,günlük
Ayfer Tunç ile tanışma kitabım. Dile hakimiyeti, yarattigi karakterleri ete kemige büründurmesi ve onların iç dünyasını yansıtmadaki ustalığı beni hemen etkiledi. Çarpıcı bir hikayesi olan, sıradışı, travmalarla dolu çocukluk ve yetişkinlik geçiren bir kadının çöküş ve ayni zamanda hayattan intikam alma öyküsü. Konuşu itibariyle açıkçası romanı okumakta zorlandım, zira yarattığı ağır atmosfer, hassas ruhlu bir okuyucuya biraz ağır gelebilir. Yazarın baslangic kitabi olarak çok isabetli secim olmayabilir, bu nedenle diğer kitaplarını da araştırmak lazim
dostoyevski'nin 24 yaşında yazdığı roman. kendisinin de ilk romanıdır. bu roman belinski'yi de çok heyecanlandırmış ve dostoyevski'ye methiyeler düzmesine neden olmuştur.
Kitap varvara ve makar arasında geçiyor
Ikisinin birbirine yazdıkları mektup ve çıkarsız birbirlerine yardım etmelerini konu ediniyor tam da insanciklari anlatan bir roman .
kitap bittiğinde makar gibi kaliyorsunuz.
nasıl ya, bitti mi bitmesin diyerek sayfaya öylece bakıyorsunuz. çünkü çat diye bitiyor. çoğu kitap gibi bitti der gibi bir sona bağlamiyor. çünkü kitap mektuplardan oluşuyor ve son mektup "nolur bitmesin" icerikliyken başka mektup kalmıyor okuyacak.
Bazı yerlerde zaman zaman sıkılsamda çoğunlukla keyif alarak okuduğum bir kitap .
Okumanızı tavsiye ediyorum .