Kalbin de pes etmeyi bilmesi gerekmez mi?
Biz insanlar öyle değişken canlılarız ki taklit ettiğimiz duyguları en sonunda hissetmeye başlarız.
İnsan, duygularının karmaşıklığıyla âdeta açık bir okyanustaki gemi misali kimi zaman dalgalı/fırtınalı kimi zamansa melankolik duygularının girdabında sağa sola savrulur. Ta ki hiç tahayyül etmediği veya edemeyeceği bir kıyıya vurana kadar. İşte bu kitapta çalkantılı duyguların özellikle konu aşk ise sonunu düşünmeden kurulan ilişkilerle insanın başına neler alabileceği, aşkın umutsuzluğa, çaresizliğe nasıl dönüşebileceğini görüyoruz. Konunun işleyişi itibariyle 
Genç Werther'in Acıları'na benzerlik göstermekte bu tarz duyguların yoğun olarak yaşandığı aşk ve umutsuzluk temalı kitapları sevenler severek okuyacaklardır ki özellikle kitabın sonunda gerçekten duygulandığımı belirteyim.
❧ Alıntılar ❧
Zifiri karanlık etrafımızı sarmışken geri çevirebileceğimiz tek bir ışık var mıdır?
Selin ortasında sürüklenirken tutunmayı reddetmeye cüret edebileceğimiz tek bir dal var mıdır?
"Bugün, kayıtsızlıkları için minnet duyduğunuz o insanları tanıyacaksınız ve belki bir gün, yüreklerinin katılığı sizi yaralayacak. İşte o zaman size ait olan, sizin sevginizle yaşayan, sizi korumak için tehlikelere göğüs geren fakat sizin bir bakışı bile çok gördüğünüz o kalbi mumla arayacaksınız.”
