Halil Cibran'ın okuduğum yedinci kitabı olmasından dolayı yazarın diline alıştım. Yazar felsefi açıdan okuyucuyu düşünmeye sürükleyen kıssadan hisseler veriyor bizlere bence... Düşündürücü kitapları seven, okumaktan hoşlanan kişiler için bence tüm kitapları okunmalı.. Aslında yazarın kitaplarının çoğu kısa ve kolay okunuyor. Bu yönü nedeniyle de tercih ediyorum belki de...
Okumak isteyenlere tüm kitaplarını öneririm. Sıkmaz veya yormaz okuyucuyu... Ders niteliğinde olan kitapları belki sıkabilir...
Birkaç alıntı paylaşarak son vereyim bu incelemeye de..
"Sevgi insan kalbini nasıl acıyla canlandırırsa, aptallık da bilginin yollarını öyle öğretir insana. Acı ile aptallık, büyük bir sevince ve eksiksiz bir bilgiye birlikte götürür bizi, çünkü ebedi bilgelik güneşin altındaki hiçbir şeyi boşuna yaratmadı." (syf. 154)
"Dilediğini yap bana, ama benim hakikatime asla dokunamayacaksın. Kanımı akıt, vücudumu yak istersen, ama ruhumu ne incitebilir ne de öldürebilirsin. Elimi ayağımı zincirle istersen, karanlık zindanlara indir beni, ama düşünceme asla zincir vuramazsın. Çünkü o, uçsuz bucaksız göklerde dalgalanan rüzgar gibi özgürdür." (syf. 156)
Okumak isteyenlere şimdiden keyifli okumalar..