Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
40 syf.
8/10 puan verdi
GARCİA'YA MEKTUP
A.B.D Başkanı tarafından General Garcia'ya bir mektup yazılır, acil bir şekilde teslim edilmesi bildirilir. Bu iş için Teğmen Rowan görevlendirirlir, Garcia'nın konumu belirsizdir, hiç kimse gitmek istemezken Teğmen Rowan görevi kabul eder, mektubu ulaştırır.
Kitapda mektup yok, bu mektupdan bahsedilmiyor, mektubu götüren kişinin sorumluluk bilinci ve görev aşkı anlatılmış, kitap da 2 hikaye daha mevcut aynı şelilde onlarda da sorumluluk bilinci üstünde durulan ana konu. Bence okunması gereken bir kitap.
‘Bugün kesinlikle gelmesi gerekiyordu,’ dedi albay.
Posta şefi omuzlarını silkti.
‘Kesinlikle gelen tek şey ölümdür albay.’ #alıntı
.
Marquez’in kitaplarını okurken asla başka bir yazara benzetmiyorum. Hikaye şunu anımsattı, bu yazarı okuyor gibi hissettim olmuyor direkt anlıyorum evet bu Marquez! Başta ölüm betimlemeleri ilgimi çekiyor mesela. Çok fazla kitabını okumadım ama ölüm ve yokluğu çok iyi anlattığını anladım.
Okuru, dolayısıyla yorumu fazla olan bir kitap. Emekliliğe hak kazanmış bir albay fakat uzun yıllar geçmiş olmasına rağmen alamadığı emekli maaşı! Her cuma günü gelen postacıdan, yasal süreç başlattığı emekli maaşı ile ilgili beklediği ve beklemekten utandığı, yorulduğu o meşhur mektup…
Bir de horoz dövüşlerinde el altından bildiri yayınladığı için vurularak öldürülen oğulları Agustin’den kalan horozları… Karı koca yiyecek ihtiyaçlarını zor karşılarken bir de dövüşlere kadar iyi bakmak zorunda hissettikleri, oğullarından yadigar horozu doyurmak zorluyor onları. Albayın iki umudu var biri emekli aylığı ile alakalı gelecek mektup diğeri ise horoz dövüşlerinden sonra alacakları para…
İki umudu var ama en önemlisi muhteşem bir sabrı var bana göre. Gururlu ve sabırlı birinin kusuruz betimlemesi diyebilirim kitap için.
Şöyle ki bittiğinde şaşırmadım desem yalan olur. Eksik sayfa ya da ikinci bir cildi mi vardı diye düşündüm :)
Şimdiye kadar okuyup sevmediğim bir Marquez kitabı yok. Bunu da ‘rağmen’lerimle çok sevdim. Neye rağmen olduğunu okumadan bilemezsiniz. Okuyanlar anlamıştır zaten ne demek istediğimi okumayanlara da tavsiyem olsun.
Pişman olmayacaksınız :)
Gabriel Garcia marguez'in 1982 nobel ödülü almasına katkıda bulunan uzun öyküsü.
Hikayenin sonunda iyi ya da kötü bitmez, olduğu gibi biter. Kitapta bir final havası da yoktur. Açlığı, yalnızlığı, umutsuzluk içinde umudu anlatan bir kitap. Asla gelmeyecek bir mektubu gelecek gibi beklemek, yaşama tutunma sebebidir albay için. Yazar, 15 yıl boyunca emeklilik maaşını bekleyen ve hayatını ona göre şekillendiren bir albayın tükenmeyen umudunu, karısıyla birlikte yaşadığı ekonomik sıkıntıları, yaşanan haksızlıkları, çaresizliği, dönemin sansür ve baskıcı ortamını kasmadan gerçekçi bir şekilde anlatır.
Okurken yer yer gülümseten bir tarafı da var. Akıp giden sürükleyici anlatımıyla zevk alacağınız bir kitap.
Kitabı okuduktan sonra albayın mektubu devletten yani tek bir noktadan beklediği anlaşılıyor. Kitapta "albaya mektup yazan kimse yok" deniliyor. "kimse yok" sözü bence çoğul bir ifadeyi çağrıştırıyor. Doğrusunun 'albaya mektup yok' olması gerektiğini düşünüyorum. Sıkılmadan okunabilecek bir kitap diyebilirim.
Ya sen emekli albaysın, ne uğraşıyorsun horozla dövüşle... Sen gidip yanlış yere park eden arabaların sileceklerini kaldırsana.
*"Bugün kesinlikle gelmesi gerekiyordu," dedi albay.
Posta şefi omuzlarını silkti.
"Kesinlikle gelen tek şey ölümdür albay."
gelmeyen emeklilik aylığı!
gabriel garcia marquez'in bu uzun öyküsü yüzyıllık yalnızlık romanında bahsedilen devrim sonrası devletle barış anlaşması yapan askerlerden biri olan albayın emeklilik aylığını bekleyeşini konu edinen trajikomik bir konu etrafında işleniyor. marquez’in diline hakim okurların bir saatte bitirebileceği güzel bir kitap. hikaye gerçekçilik nasıl oluyor gösteriyor.hikaye sonunda iyi ya da kötü bitmez. olduğu gibi biter. bir final havası yok kitapta. marquez farkı. aynı zamanda dövüştürülmeye çalışılıp ölüme yol açan bir tavuk, tavuğun sahibinin ailesi, onurlu yaşamaya çalışan bir albay, yaşama tutunma hikayesi barındıran öykü.
Bu albay neden 15 yıl emekli maaşının gelmesini beklemiş ki ? Gidip başka iş öğrenseymiş ya !
Aç ve sefil yaşadıkları evlerindeki para eden her şeyi sattıkları halde, kendini ve hasta eşini soktuğu cendereden kabul edebileceği iki çözüm, ya maaş ya da horoz dövüşünü kazanmak, haricinde her çözüm yoluna sırtını dönen inatçı albaydan çok da hoşlanmadım.
Karısı daha makul, daha akıllı.
Sevdiğinin gözünün önünde yok olmasına izin verecek ölçüde körcesine bu umut ve sabır ?????
Kitap bu hikaye ve başka hikayelerden oluşuyor. Hikayelerdeki hava hep aynı. Biraz kasvetli, gündelik ve trajikomik.