Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.15
Felsefik Bir Roman
”sizin, diyorsun, bilmediğiniz bir gerçek var. sözcükler ağzından zayıf, kuru, sayıklar gibi, fısıltıyla dökülüyor yine de fısıltı odayı dolduruyor, insan bir hiç değildir.”
İstanbul'da babaannesiyle yasayan Ali İhsan'in hikayesi bu. Hikaye batida baslayip doguda bitiyor. Bir Turkiye panaromasi izliyoruz biz de. Doguda olanlari sertce elestiriyor yazar.
Roman ender gorulur sekilde ikinci tekil sahisla yazilmis yani 'sen' takısı ile
Bu ilk basta insani sasirtsa da roman ilerleyince bu usluba alisiyor insan.
Yazar bu eseriyle 2020 Orhan Kemal Roman ödülünü almış. Kitap bir deniz subayının içeri alınması ile bu süreçte yurtdışında yaşayan kızının yaşadığı duygusal süreçler üzerinden ilerliyor. Yazar ülkemizde yaşadığımız askerlerin darbe yapacağı iddiasıyla içeri alınması, bitmeyen dava süreçlerine atıfta bulunuyor. Ama kitabın ana konusu davadan çok ülkesinden uzakta olan bir kadının yaşadığı bu olayla kendini ve hayatı sorgulama sureci üzerinden ilerliyor. Kadının kendi hayatına uzaktan bakması, kendi iç hesaplaşmaları çok güzel anlatılmış. Anne, es, evlat ve hoca olarak insan ilişkilerindeki kendi konumunu irdelerken bir yandan da kader, hayat, adalet, ozgurluk, aidiyet gibi değerleri ve bu degerlerin kendi yasamindaki algisini sorguluyor.
Üç Maymuna Sığınma
Kitabı okuduktan sonra bir müddet elim başka kitaba gitmedi. Okumadan evvel bende bırakacağı etkiyi tahmin etmekteydim. Yine de böylesini beklemiyordum sanırım. Kulaklara çalınanın ötesini yüzünüze vuran sustuklarımızla bizi baş başa bırakan bir romandı. Ne demeli ne söylemeli bilemiyorum. Okurken hastalığı, yaşlılığı, aileyi, tercihlerimizi, hayatın özünde harmanlayan bir yolculuğa çıkıyorsunuz. Başlangıçtaki ölümü bekleyiş, hayattan vazgeçiş son kısımla birleştiğinde hepten yıkıcı bir etki bırakıyor. Aygan Geçgin’in dili insanı düşünmeye sevk eden cinsten. Başlangıçta da belirttiğim gibi bunlar üzerine pek de fikir yürütmediğimiz, çoğu zaman dışlamayı tercih ettiğimiz gerçekler. Kitap da okurları bunları hatırlatan cinsten sorgu halleriyle örülmüştü. Özellikle kurgunun yazıldığı sen dili vurucu olan. İstemsizce başınızdan gelip geçenleri sindirmeye çalışmanız, güçlük yaşamanız da bundan. Ali İhsan benzeri nice yaşamın hiçbir şey yapmadan sürüklendikleri son adımlara…
yazıya yerleşmek, terk edemez ve edilemez bir şekilde
Aidiyet ile ilgili okumalara başladım, aslında bu kavgayı başka türlü çözemedim madem bir de böyle deneyeyim demiştim. sistematik bir şekilde, refere edilen kitapları iç içe okurken Nurdan Gürbilek'in "Ev Ödevi" ile karşılaşınca, yıllar önce okuyup içindeki aidiyet sorgulamalarını es geçtiğim kitapları fark ettim. Önce Tuhaf Bir Kadın'a
Uzun Yürüyüş
<<<Gecenin bir yarısı babanın ev halkını uyandırmak istemeyen sessiz, dikkatli adımlarını işitiyorsun. Giysilerinin hışırtısını, gıcırdayan kapıyı, karanlıkta nereden geldiğini çıkaramadığın çıtırdama seslerini işitiyorsun.
Gözlerini açıyorsun. Bir an gerçekten babanın canlanıp odada yürüdüğünü sanıyorsun. İki zaman üst üste
160 syf.
·
Puan vermedi
Kitaptaki karakterimizin düşünce yapısının derinlerine vardıkça aklıma hep günümüzdeki apolitik gençler/insanlar geldi. Her şeyi siyasete bağlayan ben tabi ki bu kitabı da bağlayacağım. Bir şeylerin yanlış olduğunun farkındalar fakat neyin, niçin yanlış olduğunun ve çaresinin ne ve nasıl olduğunun bilgisinden mahrumlar.
Tıpkı apolitik gençlerimiz gibi baş karakterimiz de yanlış giden hayatından memnun değil, bir şeyleri değiştirmek istiyor ve bir gece düşünmeden kendini yollara/uzun bir yürüyüşe vuruyor. Tam olarak neyi, niçin yaptığını bilmiyor. Sürekli bir anlam arayışı, bir amaç arayışı içerisinde fakat cevabı bir türlü bulamıyor.
Ben kitaptan şunu anladım: Bir şeyleri değiştirmek için eylem kendi başına yeterli değildir. O eylemi neden istediğini ve eylemin sonucunda neyi amaçladığını iyi düşünmek gerekir.
Buradan günümüz apolitik gençlerine naçizane tavsiyem ise: Kendinize bir ideoloji edinin ve bu ideolojiyi sağlam temeller ile inşaa edin.
