Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Pembe bir atkım vardı,el örgüsü. Sanırım anneannem örmüştü. Okula giderken annem sarardı boynuma.
Yürümeye başlardım okula, annem öyle sıkı sarardı ki atkıyı,ben yürüdükçe nefesim nemlendirirdi atkıyı.
O hissi bilir misiniz? Sıcacık bir his. Kendi nefesinizle karışık yün kokusuyla, soğuk havaya karşı yürümek.
O pembe atkı 4-5 yıl eşlik etti bana. Bir atkıydı ve atkı olmanın tüm gereklerini yerine getirmişti. Sonra ömrünü tamamlamış gibi çıktı hayatımdan. Anısı kaldı ama.
Pek çok nesne gibi.
Bazı nesneler var ki o kadar kolay olmuyor hayatlarımızdan sıyrılıp gitmesi, üzerinden nehirler dolusu zaman akıyor, yanından tanıdık tanımadık onlarca yüz geçiyor da kalıveriyor bir köşede.
Haluk, Memo ve Nilüfer’in babalarından kalan kamçılar gibi.
On üç tane. On üç ilmek gibi boyunlarında.
.
Üç kardeş, masanın ayağı kısa diye sıkıştırılan kağıt parçaları misali hayatları.
Masanın ayaklarıyla bir arada, ama onlardan çok ayrı..
.
Cahide Birgül şu an yaşıyor olsaydı ne olurdu diye düşünüyorum. Bu kitabı okuduktan sonra boşalmış içimle neler derdim ona? Adıyla mı seslenirdim? Olduğu yere gidip kapısında mı beklerdim? Bugün yaşananları hatırlatıp, neden aynıyız diye mi sorardım?
‘O dolmuşların içindeki kayıp yüzler bulunmadı, o okulun önündeki annelerin içi soğumadı’ diye hayıflanır mıydım? Bilmiyorum. Belki sadece susardım yuttuğumuz pek çok şey gibi..
.
Ebrahel Lurci kapak tasarımı ve Meltem Gürle ön sözüyle..
336 syf.
·
Puan vermedi
Soyun ve toplumun devamı için bulabildiğimiz en sevgi dolu(!), en güzel en sağlıklı(!) çözüm “aile” gibi geliyor bize. En küçük birim. Bu birim üzerine inşa ediyoruz her şeyi. Soyun devamı önemli bir şey çünkü. Aynı kanı taşıyan bireylerden oluşan bir birim daha güçlü olurmuş gibi. Devamında bu birimi çoğaltıyoruz. Ve millet ırk diyoruz. Aynı gen
Cahide Birgül çok genç yaşta hayata veda eden bir yazar.İlk romanı olan Gölgeler Çekildiğinde'yi okuduğumda epey etkilenmiş ve diğer kitaplarının peşine düşmüştüm.Eflatun Koza son romanı Birgül'ün.İlk ve son romanını okumuş oldum böylece.Maalesef Geceye Uyananlar ( Oğlak Yayınları 2000) ve Ah Tutku Beni Öldürür müsün? ( Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 2004) kitaplarını bulamadım.Bulan hediye edebilir bana.️
Gölgeler Çekildiğin'de babası ile yaşayan bir kadının hayatına tanıklık ederken, bu kez annesi ile yaşayan bir kadının hayatına tanıklık ediyoruz.Kadınların ortak noktası paramparça olan hayatları.Birgül'ün iki kitabında da gördüm ki hiçbir şey görüldüğü gibi olmuyor.Mutlaka bir sürpriz bekliyor okuyucuyu.Eflatun Koza'da lezbiyenlik ana temalardan biri.
Bir sahaf ziyareti sırasında tesadüfen elime geçen Gölgeler Çekildiğinde, Cahide Birgül'ün ilk kitabıymış.Genç yaşta yaşama veda eden Cahide Birgül , "'Emin Bey Pansiyonu'' adlı tiyatro oyunu ile 1999 Devlet Tiyatroları Tiyatro Oyunu Yarışması'nda üçüncülük ödülü kazanmış.
"Gölgeler Çekildiğinde" kitabı dışında ''Ah Tutku Beni Öldürür Müsün'', ''Geceye Uyananlar'', ''Aklın Yolu Birdir: Talat Halman Kitabı'' ve ''Eflatun Koza'' adlı kitapları varmış.Cahide Birgül ile geç bir tanışma oldu benim için.İlk kitap için de çok başarılı buldum.İnsan ruhunun karanlık yönlerini ortaya koyan, hiçbir şeyin, hiçbir zaman göründüğü gibi olmadığını bir kez daha hatırlatan bir kitap oldu.
" Yine beni etkileyen bir kitapla karşınızdayım. Cahide Birgül'ün ikinci kitabı Geceye Uyananlar.
Alıntımı,kitaptaki Meltem Gürle'nin nefis önsüzünden yapmak istiyorum.
" İyi bir yazarla karşılaşmış olmanın heyecanından mı, yoksa bu garip hikayenin üzerinmde bıraktığı etkiden mi,uzun süre uyku tutmadı.Bu müthiş kadında kimdi ?O mesafeli diline rağmen insan ruhunun en karanlık yerlerinde nasıl böyle evindeymiş gibi dolaşabiliyordu.Böyle birini herkesin tanıması gerekirdi."
Evet,karanlık bir roman. Biraz kasvetli,biraz çetrefilli, biraz muğlak.Ve son âna kadar yüreğim ağzımda okuduğum, bitmesine rağmen zihnimin derinlerinde hala düşündüğüm çok ama çok etkilendiğim bir kitap.
Roman,1990'larda iki kardeşin ağzından, sade,günlük konuşma diliyle,akıcı ve kısa cümleler şeklinde anlatılıyor.
Zihinsel engelli üçüncü kardeş de anlatılmış. Çekirdek ailede aile yadigarı nesne ve sembolü, toplum ilişkileri ,faili meçhuller, aile içinde susulan her an anlatılmış, aslında üstü örtülen,katlanılan, altı kazınılası anlar..."
AH HALUK AH
Bu yıl tanıştığım bir yazar Cahide Birgül. Kalemi son derece kuvvetli kurgusu ise bir o kadar insanı çeken bir yapıda. Ama önceden belirteyim ürkütücü ve gerilimi yüksek. Cahide Birgül toplumun aykırı tiplerini,sorunlu bireylerini ve bu sorunların temelinde aile ve içinde yaşanılan toplumun olduğunu belirtiyor. Romanlarında hep bu ana
Insanlar sorumluluk duygularını yitirse de neyi yitirdiklerini asla unutmuyorlar. Bu unutmayış arızalı bir musluk gibi yaşadıkça içlerine damlıyor. "Iyi ama ben de kendimce haklıyım" hissiyle yüklü milyonlarca damlacık büyük bir göl oluşturuyor yüreklerinde. Çamurlu, pis ve çalkalanıp duran bir su birikintisi. O zaman da bir çare bulmaları gerekiyor. Boğulmamak için, delirmemek için bir çare. Madem musluğu onarmak mümkün değil, hiç değilse suyu boşaltmanın bir yolu olmalı değil mi? Ama nasıl? Bir suçlu bularak elbette!
Size ait olan bir evde, bakıma muhtaç bir babayla ve annenizden kalan hatıra benlikle çok ta toplumdan kopmadan yaşayıp gidiyorsunuz. Mutlu ya da mutsuz olmak çokta önemli değil... Hatta nasıl olduğunuzu bile bilmiyorsunuz, kendi halinde bir öğretmensiniz. (Esin)
Bir gün evin kapısı çalınır, bir çıyan (Deniz) içeri girer; her yer renklenir, ışık içeri girer ve mutluluk yüzünü gösterir size. Lakin bunlar madalyonun bir yüzüdür, diğer yüzü görünmeye başladığında sisle çevrelenmiş her şey nihayetinde görünür olur, işte o zaman gerçeğin, eşyanın ve insanın gerçek yüzü ortaya çıkar. Çıyan size belli etmeden hayatınızı mahvetmeye gelmiştir. Bunun farkına vardığınızda ise iş işten geçmiştir; yüzünüzdeki mutluluğu, nişanlınızı (Kenan), arkadaşınızı (Aysel) hatta babanızın iki kuruşluk aylığını bile almıştır elinizden.
Kitabı tek bir cümleyle açıklamak istesem, o cümle, hiçbir şey göründüğü gibi değildir, olur.
Cahide Birgül’ü birçok okur gibi geç tanıdıysam da çok sevdim. Şimdilik iki kitabını okudum; Gölgeler Çekildiğinde ve Geceye Uyananlar.
Kafka Kitap, Cahide Birgül'ün bütün kitaplarını basma kararı almış. İki kitap için yaptığı kapak tasarımları da çok hoşuma gitti.
İyi okumalar dilerim.
Cahide Birgül'le tanışın. Bu kitapla olur diğer kitaplarıyla olur ama tanışın.
Geceye Uyananlar' dan çok etkilendim hatta 2-3 gün kitap okuyamadım. Aile olmak nedir? Aile olmanın getirdiği bağlılıklardan nasıl kurtuluruz ya da kurtulmalı mıyız? Ölmüş bir baba çocuklarının hayatlarını ne kadar etkileyebilir? "Teşkilatçı" abi, zihinsel engelli bir kardeş ve Nilüfer... Kendini tramvayların önüne atan Nilüfer... Ama neden bunu yapıyor? Soruları kitabı okuyup öğrenin olur mu? Okuyun çünkü.
Çekirdek aile içindeki hastalıklı ilişkilerin anlatıldığı suç kavramının dışarıdan içeriye aktığı arka plana 90'lı yıllardaki faili meçhul cinayetleri ve cumartesi annelerini almış gerilimli ,sarsıcı bir roman " Geceye Uyananlar ".
Ev hanımı bir anne,astsubay bir baba,teşkilatta çalışan bir ağabey, üniversite bitirmiş ancak çalışmayan, evde oturup dizi-film izlemeyi tercih eden bir kız kardeş ve yarim akıllı bir kardeşten oluşan aslında sıradan gibi görünen ancak kötülüklerin kafada cirit attığı bir aile. Bu aileyi her anlamda bir arada tutan şey babanın kamçı koleksiyonudur. Kullanılıp kullanılmadığını asla anlamadigimiz kitapta demoklesin kılıcı gibi bir sembol olarak başlarının üstlerinde sallanır.
Gotik,karanlık bir anlatımı var romanın. Ilk sayfalarından itibaren sizi sarıyor. Cahide Birgül keşke daha uzun yaşasaymış da daha çok yazsaymış