Marie Lu'nun en karanlık,en kasvetli ve aynı zamanda en sürükleyici kitabı.
Kitabın olayları genel olarak şöyle:
Ailesi ve arkadaşları Adelina Amouteru’nun kalbini kırmış, onu intikamın kollarına teslim etmişlerdir. Artık Beyaz Kurt adıyla bilinen ve korku salan Adelina, Genç Elitler’den oluşan kendi ordusunu kurabilme umuduyla Kenettra’dan kaçar. Amacı, onu ölümün kıyısına götüren beyaz pelerinli Engizisyon Mihveri askerlerini yok etmektir.
Ancak Adelina kahraman değildir. Korku ve nefretten beslenen güçleri, kontrol edemeyeceği bir boyuta ulaşmıştır. Yeni Elit arkadaşlarına güvenmemektedir. Bunlar yetmezmiş gibi Engizisyon’un lideri Teren Santoro onu öldürmek istemekte, eski arkadaşları Raffaele ile Hançer Cemiyeti ise intikam açlığının önüne geçmek için çabalamaktadır. Adelina içindeki iyiliğe tutunmaya çalışsa da tüm varlığı karanlığa bağlı biri nasıl iyi olabilir?
Belki iyi bir karakter değildi Adelina ama çok güçlü ve hayranlık uyandıran bir karakter olduğu kesin.
Kararlarının iyi olmadığını bile bile ona hak vererek buluyoruz kendimizi. 
Gül Cemiyeti 
Marie Lu
Çok çok çok beğendiğim bir serinin daha sonuna gelmiş olmanın derin hüznü ve mutluluğundayım.
Gazap ve Şafak ve 
Gül ve Hançer kitapları uzun zamandır elimdeydiler ama bir türlü elim okumaya gitmiyordu taki bugüne kadar. Niye bu kadar bekletmişim ve neyin şüphesine bu kadar düşmüşüm hiç bilemiyorum. Bazen hatta çoğunlukla eski ve derin kitapları seçmek yerine yeni, yüzeysel ve popüler kitapları seçmeye meylediyorum. #shameonme
Neyse seri çokkkk güzeldi, azdı ama çok özdü. Halid'in sevgisi, kırgınlığı, hüznü çaresizliği ve ümit etmeye bile ümit edemeyişindeki pişmanlığı o kadar naif ve hoştu ki çok sevdim çok. Keşke çok daha uzun uzun devam eden bir seri olsaydı da hepsini ilmek ilmek okusaydım. Özellikle de İrsayı.
Kısaca anlattığım üzere :)) farklı ve özgün bir kurgu, derin içi dolu sevgiler, dostluklar, arkadaşlıklar okumak istiyorsanız buyrun burdan okuyun.
Bir seriyi daha sağ salim bitirdik çok şükür. Serinin ilk kitabı her ne kadar benim için bir eziyet olsa ikinci kitapta biraz toparladı. En azından ben öyle düşünüyorum.
İlk kitaba göre aksiyon daha fazlaydı. Çiftimiz daha az toksikti. İlk kitaptaki eşine durduk yere zarar veren, sonra bir sarılmayla, öpücükle kendini affettirmeye çalışan bir Halid ve ona saatlerce trip atıp sonra trip attığı için üzülen bir Şehrazad yoktu. 
Zeynep kızma ama ben Halid'i sevmeye başlamış bile olabilirim :D
Dediğim daha çok olaylara odaklandığımız bir kitaptı. Sonunda bu evrenin fantastik yönüyle tanıştığımız için çok mutluyum. Aslında güzel bir evren, bir tık ergen karakterlerle biraz harcanmış ama yapacak bir şey yok. Favori karakterim Artan kesinlikle (evet çocuğun adı Artan). Eğlenceli, komik, nerede ne yapacağını biliyor. Senin ana karakter olman lazımdı çocuğum!
Son 100 sayfada beynim Allah'ına kavuştu. Bir ihanet oldu bir olmadı. Kim ihanet etti, kim etmiş gibi davrandı, kim düşman, kim dost anlayana kadar gerçekten ben de Şehrazad'la beraber kafayı yedim
Öneri konusunda ağzımı bile açmıyorum. Bir şans verilebilir ama Pegasus fiyatlarıyla bir şans vermekten fazlası olması lazım maalesef. Aşk üçgeni var, ilk kitapta karakterler çok toksik, küçük çocuk gibiler. Yazım dili akıcı kendini okutturuyor. Pdf ile okunabilir bence.
Hançer - M. LERMONTOV /Unutmak ve uyumak istiyorum!
Her ölüm erken ölüm mü?
Yoksa bazıları gerçekten erken mi gidiyor?
Öyle ya da böyle ölüm gömleği çocuklarda ve şairlerde hiç de estetik durmuyor.
Mihail Yuryeviç Lermontov
Henüz 27 yaşında dünyadan ayrılan ama o yirmi yedi yıla birçok şey sığdıran belki bu satırları okuyan birçok kişinin ulaştığı yaşa dahi ulaşamayan bir isim.
Yirmi yedi yıl dediysem öyle kolay
