Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.2
İlk 2015 senesinde okuduğumu hatırladığım bu kitabın, Ekim başından beri kütüphanemden beni çağırdığını hissettiğimden beri benim için etkisi daha büyük... Artık hissettirdikleri daha derin...
Ortaokul lise zamanlarımda, fabl tarzı bir kitap okuyamayacağımı sanırdım, ama Serdar Özkan başka. Onun yazım dilini ve anlatımlarını seviyorum... Kafamda öyle derine inen ve beni karmaşaya sokan durumları netleştirdi ki, bunları sadece güllerin sorgulamalarıyla yaptı üstelik...
Kitap da diyor ki, Tanrı'nın vasıflarında kötülüğe dair bir şey yok. İkiliği oluşturan biz insan oğluyuz, kaybettiğimiz bir vasıfla beraber onu "mutsuzluk" diye adlandırıyoruz. İlk zıt durumda içimizde Tanrı'nın ışığını taşıdığımızı unutuyoruz, her birimiz onun parçasıyız ama biz zıtlıklarımızla ondan ayrılıp bir "ben" elde ediyoruz. Kötülüğü hissettiğinde, geri kalbine dön; Tanrı'nın evine...
Serdar Özkan'la tanışma kitabımdı, benim için o sebeple özel. 2015'de okuduğum tarih aralıklarını hatırlamıyorum, ama bu seferkinin tarihlerinin de derinliğinin de daha iyi farkındayım. İyi ki varsın Serdar Özkan... :)
Sevgili okurlar,
İncelemeye başlarken “sevgi” keşimesi ile başlamak istedim çünkü kitaptaki bu yoğun sevgi ifadelerinin etkisi altında kaldım. Hayatı sevgi üzerinden anlamlandırıp varoluş amacı üzerinde durulmuş bu kitapta aslında kendime biraz daha yaklaştığımı hissettim. “Kendini tanıyan Rabbini tanır.” ifadesini güzelce açıklamaya çalışmış ki bu beni kitabı okurken başka dünyalara dalmaya itti. Bu dünyalarda öyle güzel şeyler keşfettim ki şu an gerçekten huzurlu ve rahatlamış hissediyorum. Ayrıca okyanus ve damla hikayesindeki metafor öylesine anlamlıydı ki bu kadar soyut kavramların somutlaştırılması kafamdaki soru işaretlerinin aydınlanmasını sağladı. Yazarı kendime çok yakın hissettim. Ana karakterin hikayesi çok derin değildi ama etkileyiciydi. Kitabın, “Simyaci” kitabı düzeyinde olduğunun beklentisi içindeyken “Simyacı” dan daha etkileyici olması beni gerçekten şaşırttı. Bu kitabı okuyanların gerçekten çok şanslı ve seçilmiş kişiler olduğuna inanıyorum. Zaten hayattaki hiçbir şeyin tesadüf olmadığını bildiğim için böyle bir zamanda denk geldiğim için çok mutluyum.
🥀Diana nın kısacık zamanda bir yolculuk yapıp aradıklarınin daha fazlasını elde etmesi gerçekten benide mutlu etti merak ettiğim bir kitapdi iyiki okumuşum. Tanrı nın ve güllerin mis gibi denizin, adaların, Ekim yağmurlarinin birebir bende yaşadım sanki akıcı sıcak samimi muhteşem bir kitap okuyacak olanlar merak etsin diye kısa ve öz anlattım artık 🥀🥀🥀🥀
Bir oturuşta bitirebileceginiz kadar akıcı (ya da hafif diyeyim bilemedim) bir eser. Peki bu aynı zamanda güzel bir eser olduğu anlamına mı geliyor? Benim için hayır.
Öncelikle, kitap yeni bir şey söylemiyor, yüzyıllardır işittiğimiz Tanrı ve sevgi felsefelerinin bir tekrarından ibaret. Yeni bir şekilde mı söylüyor peki? Ona belki evet diyebiliriz ancak bu söyleyiş usulü de ne yazık ki büyüsünü yine kendi usulünden ötürü bozuyor. Yazar kitapta bazı şeyleri metaforlar yoluyla anlatıyor , daha sonra o metaforlari açıklıyor, yetmiyor bir de ne demiştik diye bize hatırlatma geçiyor. Yazarın sürekli tekrarlara düşmesi ve çoğu yerde okuyucuyu hafife alıp her şeyi açıklaması da eserin büyüsünu yok ediyor. Özetle eser bana göre vasati. Neden bilmiyorum çok abartılmış. Ben tavsiye edecek kadar beğenmedim. Bir kaç güzel alıntılanabilir cümle dışında da eserden bir şey edinemedim.
Sanki son 4 yılda okuduğum kitapları bu kitabı anlamak için okumuşum. Öyle içten bir kitap ki... Malesef internette yazan yorumların kitabın tam olarak anlaşılamamış olmasından dolayı yazıldığını tahmin ediyorum. Belirli kişisel gelişim ve tasavvufi bilgilerinizin olması halinde okurken anlamakta zorlanmayacaksınız. Şimdiden favori kitaplarım arasında Kayıp Gül. Diğer kitaplarından da okumak için tek eksiğim var: Ekim Yağmurları. Sizler de ikizinizi bulmak için yolculuğa çıkmak istemez misiniz?
Yurt dışında Türklerin küçük prensi olarak tanındığını duymam ile okumaya başladım. Okuduğunuzda neden böyle bir benzetme yapıldığını çok daha iyi anlıyorsunuz. Kitapta "kendini bulma ve keşfetme" ağır planda. Her sayfasında hatta cümlesinde çok derin anlamlar barındırıyor. Okumak isteyenlerin hiç beklemeden okuması, kitabı yeni tanıyanların ise ilk fırsatta tedarik etmesi gerek. :)