Selamün aleyküm dostlar;
Mustafa Kutlu ile ilk defa bu kitap sayesinde tanıştım. İlk defa okuduğum için başta ne anlatmaya çalıştığını anlayamasamda daha sonradan biraz içine girip anlamaya çalıştıkça anlatılanların sadece dünya için küçük bir fragman gibi olduğunu anladım ve bu müthiş metafor şölenine bayıldım desem yeridir.
Şiirvari başlayan hikaye normal hikâye formatinda devam ediyor. Kahramanımız Süleyman yanında karısı Zinnure ve kızı Fatma. Bir lunaparkta kayboluyor. Çıkışı bulunmayan park, mahşer alanı gibi bir kalabalık ve elde taşınan fırın... Bir şeyleri çağrıştırdı bana park alanı; Dünya, fırın; bizim dünyalık isteklerimiz, sırtımızda yük ve biseyleri tüketme aşkımız, bitmek bilmeyen dünya düşkünlüğümüz. Herşey o kadar yerli yerinde ki hikayede bir kısa hikayede sayfalarca yazilabilecek bir derde değinilmiş. Ah Süleyman bu dünyada her birimiz gibi o da kaybolmuş o da kendini, yolunu bulmaya çalışıyor. Bunu yaparken birşeylere engel olamıyor ve o da istemsiz bu düzene dahil oluyor.
Okuyun,okutun, düşünün ve bulun...
Mustafa Kutlu 
Bu Böyledir
