Devam eden sadece çürümeydi. Burada insan neye tutunabilirdi? Aşka mı? Gülünçtü. Tutunmak istediğin herşey acı bir kahkahaya dönüşüyordu.
Sayfa 12
Bir araya getirdiğim harfler beni anlatmaktan uzak, demiş ya Tezer Özlü, benimki de o misal. Harfler buraya kadar. Görüşmek dileğiyle.
Sayfa 20Kitabı okuyor
Sözde yaşamaları için insanlara sunulmuş bu yeryüzünün dönüp durduğu boşlukta her şey yitip kayboldu.
Sayfa 60Kitabı okudu
Uzun yıllar oturduğu o kuzey kentinde bir yaşamı var mıydı? Eğer yalnızlık bir yaşamsa, bir yaşamı vardı. Yeniden başladım ve bir hayat kuramadım.
Sanki yaşam boyu olmuş bitmiş her şeyle hesaplaşma. Yaşam mutluluk içinde geçmiş gibi görünse de, bilmeden, derin bir mutsuzluk mu birikiyor zihnin içinde ?