“Düşünüyorum da aşk sözcüğünü de biraz eksik buluyorum, şu senle ben arasındaki ilişkiye. Daha büyük, daha sağlam bizimki. Aşk onun içinde sadece bir kısım galiba. Ötesinde aşkla birlikte ama yer yer, zaman zaman onu aşan başka duygular, başka esriklikler, başka baş dönmeleri de var bizde. Seni seviyorum ve senin için her şeyim. Beni seviyorsun ve benim için her şeysin. Bir insan için şu kısa hayatta bundan daha büyük ne olabilir ki. Acaba Mecnun Leyla’yı elde edip onunla evlenseydi, Ferhat Şirin’e kavuşsaydı, aradan bu kadar yıl geçtikten sonra bizim birbirimize olduğumuz gibi tutkun olabilir miydi? Yangın olabilir miydi? Sen ne dersin buna?”
Canım Kızım;
Meğer sanaymış yolculuğum. Burgun kendime neden yasadığımı sordum; bir anlamı olmalıydı basımdan gecen onca şeyin; bir karşılığım olmalıydı hayatta.bu soruyu sorduğumda kendime yirmi üç yasındaydım. Ellerim yaslanmamıştı henüz ama soluk soluğa kalmış yorgun bir çocuktum, bildiğim her şeyden, herkesten uzaktaydım..
Yalnızlık,
Bu koşu ‘Uğur’ getirmez!
Son zamanların en çok satanlar listesinin başında Uğur Koşar’ın kitapları geliyor. Kendini “modern çağın aydınlanmış bilgesi(!)” olarak tanımlayan Uğur Koşar, Yaratan’ın kendisine “kendini bulma, izleme, derin bakma rahmeti verdiği”ni iddia ediyor.
Sıklıkla bizim ‘az’, batı toplumlarının ise daha ‘çok’ okuduğundan söz
Şehir ve Köy Edebiyatı
Dünya edebiyatında bir “şehir” ve “köy” tasnifi yoktur. Edebiyat bir memleket bütünü, hatta daha geniş manasıyla bir dünya ve insan bütünü ihtiva eder. Büyük dünya romancılarının (Tolstoy, Dostoyevski, Balzac, Flaubert, Maupassant, Zola, Proust, Mauriac, Sagan, Thomas Mann, Huxley, Maugham, Cronin, Steinbeck, Hemingway ve
Klasisizm
Klasisizmi klasik vasıflara sahip edebiyat çığırının adıdır. 17. Asrın büyük Fransız muharrirlerinin eserlerinde müşterektir (Racine, Corneille, Moliere, La Fontaine, Boileau, Bossuet… ve 18. Asırda Voltaire)
Klasik vasıfların üç taalluk sahası vardır: Konu, şekil, ruh.
Klasik eser ilk çağ edebiyatının konularına yeni bir ifade