Fakat madem ki gökyüzüne hayran olmaktan vazgeçmiş değiliz, madem ki ayağımız deniz kenarındaki ıslak kumlara değince o hoş ürpertiyi hissetmeyi reddetmiyoruz, madem ki gecenin yarısında adını bilmediğimiz kuşun sesini duyunca onu dinliyor ve o sesin sahibi olan kuşun cinsini merak ediyoruz, dikenlerine yağlı boya değen kirpinin kara talihine üzülüyoruz.. öyleyse bu, çıkmadık canda umut var, demekten daha fazlasını içeriyor.