Demek bir erkek tanrı Amon var. Ve bir de dişi tanrıça İsis, eski resim yazılarında bir zamanlar ona L'ISA denirdi.
AMON LISA
Çağrışım yapıyor mu? Diye sormuştu.
Birisi soluk soluğa "Mona Lisa... Tanrı aşkına." demişti.
Sayfa 137
AŞK MİMLİ, Elif, Lâm, Mim gibi.
Ben de bu mim gibi bir mimdim. Aşk şifre, var olmanın şifresi. Bu şifrenin çözülme bedeli kalbin varlık boyutundaki bağımlılığından vazgeçmesi, bağlarını koparması. Her kopan bağda inim inim inlemesi. Onun halini bilmeyenlerce mecnun denilmesi.
Aşk, cesedin nefis bazındaki sevgilerini atması.
Kalbin sevgi boyutunda “Elif, Elif” diye yürümesi.
Aşk, kalbin sevmesi. Sevgi nefsin oyuncağı, aşk kalbin mahremiyeti.
Aşk, sevginin nefsin elinden kurtulup kalbin avucuna düşmesi. Bu düşüş macerasında geçirdiği acılar, kopartmak istediği zincirler, nefsin esaret kayıtlarından arınmak için çırpınışlarında duyulan ahlar.
Aşk, nefsin sevgi denen küçük kör kuyusundan kalbin enginliklerine firarı.
Sevgi enenin çekim alanı, aşk kalbin ayak sesleri...
Aşk, kalp denen gayp penceresinin tılsım dolu “Mim”i.
Bin bir sır dolu kapının açılımı için kalbin acz ile tıklatılması aşk.
Kapılardan geçişin bir de insan denen kenzde kapısı vardır ki, o kapının bir de anahtarı. Anahtar hasret denen şifrenin kucağında saklı, adı ayrılık. Ayrılık, aşkı çoğaltan iksir. Ayrılık sevgiyi aşk yapan sır. Ayrılık elemini yaşamayan sevgi, aşk kimyasına eremez, aşk mayasına tutunamaz.
Madde kabuğunun kırılması ayrılığın kimyasında gizli. Aşkın mecazi nefis tuzağından geçebilmesi ise ancak ayrılık ateşinin koruyuculuğu ile. Ayrılık aşkın yol kılavuzu.
Aşk, Mim’in kalbe düşüş şekli...
Rûdekî’nin ahbapları arasında Belh’in soylu şairesi Rabia da vardı. Rabia Belhî bir köleye duyduğu karşılıksız aşkının haşin tutkusunu şöyle ifade ediyordu:
Tanrı’dan dileğim odur ki:
Aşkla bağlanasın birine
Bir asa ve taş gibi hiç kımıldamadan.
Aşkın ızdırabıyla kavrulmuş hâlde
Acı ve hasret çekerek
Hissedesin ve kıymet veresin
Sana olan aşkımı.
Sayfa 298
"Demek bir erkek tanrı Amon var ve bir de dişi tanrıça İsis, eski resim yazılarında bir zamanlar ona L'ISA denirdi."
Langdon yazma işini bitirince, projektörden uzaklaştı.
A M O N L ' I S A
"Çağrışım yapıyor mu?" diye sormuştu.
Birisi soluk soluğa, " Mona Lisa... tanrı aşkına," demişti.