Ey varlık âleminin misafiri! Gerçeklerin sırrının ne olduğunu anla. ( ......... ) Vahdet anının sının yoktur. Söylediğin herşey onun adıdır. Çünkü herşeyde gizli olan nokta odur. Bazen fezayı dolduran cevherdir, bazen cihandır. Ölüm ve hayat onun kadehidir. Bazen güneş, bazen aydır. Bazen yağmur, bazen buluttur. Ateş de kendi, alev de kendidir. Gece de kendi, seher de kendidir. Bazen taş, bazen bitkidir. Bazen karınca, bazen arslandır. Ruh da kendisi, ceset de kendisidir. Hayat da kendisi, ölüm de kendisidir. Zamanla yok olunca, kendini kendinde bulur. Mutlak iken nokta olur. Yokluk, Hakk'm kudret eserlerinin göründüğü yerdir.
İnsan isen gel, matlubu anla
Yorulma, gitme celale doğru
insan bazen kendisine en faydalı bir şeyi önemsemez. Boş işlere dalar. Fakat sonunda mutlaka pişmanlık içinde kalır.
"Hakiki arif nasıldır?"diye soranlara Selahaddin'i tarif ediyordu:
Hiçbir acının saf mizacını allak bullak edemediği kişidir. Ona gelen her bulanıklık onda durulur.
Sayfa 191 - Türkiye Diyanet Vakfı Yayınları
