“Almodovar teoremini oluşturuyorum: Korkunç bir şeyi güzelliğe çevirmek için ona yeterince uzun süre bakmak yeter.”
Kitabın adını ilk gördüğümde bana sinemayı değil matematiği çağrıştırmıştı. Nitekim Antoni Casas Ros aslında matematikçi, bir araba kazası sonucu yüzü kötü yaralanıyor ve insanlardan uzak yalıtılmış bir yaşam sürmeye başlıyor. Almodovar Teorimi’nde gerçek ve kurmaca içiçe geçiyor. Casas Ros on beş yıldır güzellik standartlarına dahil olmayan bir yüzle yaşamaktadır, kısaca yüzsüz ve yaşadıklarını yazmaya başlar. Almodovar’ın yaşantısını bir filme çekeceğini düşler ve bu düş gerçekliği olur. Bu sırada trans Lisa hayatına girer. Lisa, Ros’un idealini mükemmel yansıtan bir karakter, bedeniyle sorunlu aynı zamanda arzulanan bir kişi. Ros’un istediği de bu, çirkin yüzüyle aruzlanabilir olmak. İnsanların üç saniyeden fazla bakmadığı yüzünü bir arzu nesnesine dönüştürmek. Sinema da onu arzulanabilir kılacak araç. Almodovar’ın dünyasına da uygun bir karakter. Ayrıca bu kitapla da bir arzu nesnesine dönüşüyor.
Bedenle ilişkimizi, görselliğin benlikle ilişkimizi irdeleyen iyi bir kitap Almodovar Teorimi, ayrıca Casas Ros’un yalnızlıkla ilişkisi de düşündürücü. 
Cigdem ile birlikte okuduk, @ilknurdemir66 tavsiyesiydi, kitapla ilgili sohbetleri için de müteşekkirim Benden de okumayanlara tavsiye olsun, 2008’de İspanya’da en iyi roman seçilmiş:)
