Kolay mı ööle her şeyi "kurtuluş savaşına" benzetmek... Milletin parasını el birliğiyle kurnazlara hortumlat, ondan sonra gelsin "kurtuluş savaşı"... Benzeticeksen başka bişeye benzet bari... Şehit ruhları çarpar insanı.
- Hay ağzına sağlık annee; azarla azarla... Oh be rahatladım... Ne o ööle "bıcırık" filan... Nerdeyse ruh sağlığım bozuluyodu... insan öz kızını aniden sever mi?
Vallahi lan, gördüm oğlum, herif ütüyle konuşuyo... Bizim dükkana tamir için bi ütü getirdi... Kavga etmişler, ütü küsmüş, çalışmıyomuş... Biraz sizde kalsın beni özlesin eşşoğleşek, sonra gelir alırım dedi...
-Kız anne yazık şu gezegene lan...
-Hanimiş de Sıdıka'nın gezegeni... Kedi mi seviyosun salak...
-Ööle deme anne, kediyi sevmek gezegeni sevmek demektir... O kedi bu gezegenin kedisi... Gezegen olmasa kedi de olmaz...
-Sus! Gezegenin en geveze karısı... Çok düşünüyosan al eline bi bez, gezegenin tozunu al... Şu sephanın üstüne bak; adımı yazsam yazılır...
Türk ulusunun yetiştirdiği en büyük askeri deha ve devlet adamı Atatürk bile "Yurtta sulh, cihanda sulh" demiş, hatırlatırım... Üstelik bu devirde barışı savunup savaşı istememek korkaklık diil, daha büyük bir cesaret...