Bununla birlikte, insanoğlunun dramatik olana, insan deneyiminin temellerine değinen şeylere olan özlemi ölmüş değildir. Tiyatrolarda oynanan ya da ekranlarda gösterilen dramalann çoğu ya sanatsal olmayan metalardır, ya da yabancılaşmış bir biçimde tüketilmektedir; öte yanda çağdaş “drama”, hakikiyse eğer, ilkel ve bar-barcadır.
Günümüzde dramaya özlem en aslına uygun şekilde, çoğu kişinin gerçek ya da kurgu ürünü kazaları, cinayet ve şiddet olaylarmı çekici bulduğu olgusuyla dile gelmektedir. Bir araba kazası ya da yangın, olayı büyük bir dikkatle izleyen kalabalıkları çekmektedir. Neden bu tür olaylara ilgi duyuyor insanlar? En yalın biçimiyle yaşam ve ölümle karşı karşıya gelmek, alışılagelmiş deneyimleri yararak yüzeye çıkıyor ve dramaya aç insanları büyülüyor. Gene aynı nedenle, bir gazetenin satışının artmasında hiçbir şey cinayet ve şiddet haberleri kadar etkili olamaz. Gerçek şu ki, yüzeyde, Yunan draması ya da Rembrandt'ın resimleri çok değerli kabul edilmekteyse de, aslında televizyon ekranında doğrudan doğruya görülen ya da gazetelerde aktarılan cinayet, suç işleme olayları ve' şiddet olayları bunların yerini tutmaktadır.
5. “İnsansal Deneyimler
- Bazı Şeyleri Konuşamam -
Ölü bir yaprak gibi,
Kalbime karşı savaşıyorum,
Geçip giden mevsimlerin temposun da,
Bir şiirin uzunluğunda,
Minimalist dünyam da büyük bir sır saklıyorum,
Ulu çınar ağacının hemen altında,
Uzaktan gelen o mızıka sesi eşliğinde, biraz sonsuzluk da, yaşlanmaya devam eden zamanın kolları arasında, ben yalnızca onu özlüyorum.
Dik Not: Güzel bir yalnızlığım var benim, bu öylesine derin bir özlem ki tüm özgür kuşların aklını durduran..!
Bir gün yüzü , bir karanlık
Geçiyor artık
Bir buhran bir sevda bulutu
Biraz senin gülüşün biraz küstahlaşmış kelimeler
Bir sabah sen gökyüzü senin yüzün
Kızmışlığın uzaklaşıp yanıma yaklaşman
Sabahın körü gözlerinin aydınlığı
Öyle büyük gözlerin ki içimde kendimi görmem
Yine bir özlem her yanım sen kanımda çiçekler yeşermiş
Bir Sevda bulutu biraz gökyüzü hep SEN
#FULİDA
Haritasız, limansız yolculuklar çekiyor beni
Uzandığım öksüz toprak sırtımı sıvazlıyor
Göğe bakan yüzümü,rüzgar avuçlarıyla serinletiyor
Bir ömür var mı daha kirazın tadını almak için
Rıhtımdan da ayrılmıyor eski köhne gemiler
Beyhude bekliyor bu yağmuru yorgun yolcular.
Geçmişi unutmak için yazılmamış mıydı bu masal
İçimde kıpırdıyor deniz
Güneşi Tutun Çocuklar
GÜNEŞİ TUTUN ÇOCUKLAR
GÜLCAN ARIKAN
İKİNCİ ADAM YAYINLARI
Merhabalar Sevgili Kitap Dostları
Bugün sizlere Sevgili Yazar Gülcan Arıkan Hanımın kaleminden çıkıp @ikinciadamyayinevi tarafından yayınlanan 
Güneşi Tutun Çocuklar adlı şiir kitabı yorumuyla geldim.
-Sizi ilk sayfasından içine çekip son sayfasına kadar duygular arasındaki geçişler ile
