"Bu kitabı belki de bir tek, içinde dile gelen düşünceleri kendisi de zaten düşünmüş birisi anlayacak."
Wittgenstein kitabın başında böyle der, felsefe tarihinin en yanlış anlaşılanlarından biri olan bu kitap için. Belli bir mantık eğitimi almamış yahut matematik ve felsefe alanlarında bir bilgi birikimi olmayan okur için oldukça zor ve anlaşılmaz bir eserdir. Aslında bu eğitime sahip olan okur için de zor bir kitaptır. Çünkü alışılmış mantık ilkelerini değiştirir, farklı bir anlayışın sınırlarına getirir. Ama dillerin yapısı üzerine biraz düşündüyseniz, bu konuda bilgi edinmek isteseniz bu kitap en önemli kaynaklardan biridir.
Wittgenstein felsefesi iki döneme ayrılır:
Erken Dönem/ Tractatus dönemi ve Geç Dönem/ Philosophische Untersuchungen(Felsefi Soruşturmalar)
Erken dönemde dilin sınırlarını çizer. Resmini oluşturamadığımız ifadeleri dışarıda bırakmamız gerektiğini söyler. Metafizik önermelerin sorunlarından bahseder. Ve "Üzerinde konuşulamayan konusunda susmalı." diyerek felsefenin manasızlığını dile getirir.
Geç dönemde ise dilin insan kullanımıyla değişimini ifade eder. Erken dönemde dediği kelimeleri resmetme fikrini terk eder.
Ben daha geç dönem hakkında bilgi edinmediğim, "
Felsefi Soruşturmalar"ı okumadığım için o konuda net bir fikir belirtemiyorum. Ama Tractatus beni oldukça etkiledi ve çoğu zaman düşündüğüm halde anlamlandıramadığım şeyleri bir zemine oturttu.
