Öyleyse hızır değil, gözyaşı uykusu günü.
Yahudilerin Kudüs'te yüzlerce yıldan beri her cumartesi günü başlarını dayayıp ağladiklari taşı ziyaret ediniz: Yüzlerce yıllık gözyaşı bu ağlama duvarını bir santim asindirmamistir..
Sayfa 73 - Pozitif
Gözyaşının hiçbir faydası olmadığını anlamak için, Yahudilerin Kudüs'te yüzlerce yıldan beri her cumartesi günü başlarını dayayıp ağladıkları taşı ziyaret ediniz: Yüzlerce yıllık gözyaşı, bu ağlama duvarını bir santim aşındırmamıştır.
Sayfa 71Kitabı okudu
Bugün sensizliğin 365. günü..
Sensiz geçen 365 gün, sevdiğimin sesini duyamadığım, gözlerine bakamadığım, kokusunu koklayamadığım, yaşadığını hissedemediğim 365 gün. Dile kolay peki kalbe…
Sen de bugün beni anıyor musun merak ediyorum.
Daha da derinleşen acılar, bitmeyen sızılar, kurumayan gözyaşı, uykusuz geceler, ayakta tutmaya çalışan ilaçlar. Hiçbiri bu acıyı dindirmeye yetmiyor. Bende açtığın derin yaraları kapatamıyorum ama en acısı ben seni affedemiyorum. Hayatımdan gittin; hayallerimi, seni, beni, gülüşümü, mutluluğumu, anılarımı, geçmişimi, geleceğimi, yaşansa çok güzel olacak olanları, her şeyimi alıp gittin ve ben hiçbir şeyi geri getiremiyorum. Ayrıldığımız günü düşündükçe sanki daha dün yanımdaymışsın gibi anılar taze, ama beni öldürene kadar acı çektirmişler gibi de uzun 1 yıl. Anılarımıza defalarca baktım, mesajlarımızı yüzlerce kez okudum, olmuyor, kafamda hiçbir şey oturmuyor. Varlığına şükredilen bir insan nasıl terk edilir? Böyle çok severken nasıl bir anda bırakıp gidilir? Bu aşka nasıl sırt çevrilebilir? Nasıl kıymışsın bize! Bu soruların cevabını bulamıyorum. Eskileri getiremem, seni getiremem, beni, bizi geri getiremem, yaşananları geri alamam, bu gözyaşlarımı kurutamam. Ben artık senin için dua bile edemem. Ben ömrümün sonuna kadar senin yasını tutma cezasına mahkûmum. Sana sormak istediğim, içimde büyüttüğüm o kadar çok şey var ki ama şimdilik şu kâfi:
Mutlu musun?
İnsanlar yardıma meraklı olduklarından -sırf kendilerini olduklarından daha üstün hissetmek için- kütüphanedeki işimi bana geri verecekler. Zamanla aynı barlara, gece kulüplerine gitmeye başlayacağım; arkadaşlarımla dünyanın sorunlarından, adaletsizliğinden söz edeceğiz, sinemalara gideceğim, gül kıyısında yürüyüşlere çıkacağım.
Hap almayı akıl
Sayfa 30Kitabı okudu
HÜZÜN KOKULU AŞK
Hayatım boyunca çeşitli korkular yaşadım içimde. Hem de en acımasız olanlarını… Yine de kimseye söylemedim. Hiç kimseyle paylaşmadım, yaşadıklarımı. Daha çocukken o küçücük yüreğime korkunun her türlüsü yerleşti. O zamandan beri bu duyguyla iç içe yaşadım.
Bu yüzden de korkuyu içinde saklayan kişileri ben gözlerinden tanırım.
Onu
Keşke, Uhud günü gözyaşı döktüğünde bir mendil uzatabilen biz olsaydık..