❝Gece yağmur yağdığı için havada tatlı bir sonbahar serinliği vardı. Dumana, sise benzeyen şekilsiz bir bulut, güneşi saklıyor, denizin durgun yüzünde nereden geldiği belli olmayan uçuk bir aydınlık titriyordu.
Uzakta yelkenleri sönmüş birkaç balıkçı kayığı gölge gibi hareketsiz duruyordu.❞
Sayfa 95
K R A L İÇ E D E N İZ
Kızıl günün alevi çoktan sönüp
Felç olmuşken güneşin süzülüşü,
Siyah kadifeye sarınır deniz,
Beyaz kakımla süslü.
Kırıştıkça kırışır gece kıyafeti
Yarı yarıya düşte gibi;
On basit balıkçı kayığı,
Aşık ve mahçup, tutarlar eteğini.
Sekizinci Saatte, neşelenmiş ölüler, yeraltında yapılmış olan evlerinden Güneşi övmek ve parıltısını görmek için çıkan dirilmişlerin gürültü ve miyavlamalarını duyacaklardır. Dokuzuncu Saatten Onbirinci Saate kadar, metinlerin Agarit dediği cehennem dünyasının su ve ateşini göreceklerdir; kürekçiler o zaman, Güneş Kayığını terk edecekler ve esrarlı mağaralarına döneceklerdir. Gece yolculuğu sırasında kayığı çekmeye yarayan halat bir yılan olacak ve bir skarabe güneşe konacaktır.
Sabır Taşı
ilk gün kendi kendime dedim ki
onu artık bir daha görmeyeceğim
ikinci gün yine aynı şeyleri
lakin üzüntü ve tereddütle söyledim
üçüncü gün de geçti ama
Sayfa 10Kitabı okudu
muazzam :d
Abartıcı bir kişi olarak tanınan hattat İzzet Efendi bir dostuna:
“Dün gece sabaha kadar oturdum, bir Kur'an yazıp bitirdim,” demiş.
Az sonra dostu söze girmiş:
“Geçen Ramazan'da Kandilli'ye, bir iftar yemeğine gidiyordum. Boğaziçi'nde öyle bir fırtına çıktı ki… Dalgalar bindiğim kayığı sahildeki minarelerin şerefelerine kadar çıkardı. Kayık dalgalar arasında sallanırken iftar oldu, toplar atıldı. Ben de sigaramı kandillerden yakıp orucumu bozdum.”
Mustafa İzzet Efendi bağırmış:
“Yalan!”
“Yalan ise, senin dün gece yazdığın Kur'an-ı Kerim çarpsın.”
Sayfa 218 - Panama YayıncılıkKitabı okudu
