Bu dünyadaki her şey de aynen masal gibi böyle gelip geçiveriyor.
Sayfa 256Kitabı okudu
Çocukluk: Sıkıntılar İçinde Bir Memur Ailesi
Bizim yaşlarımızda, çocuk yaşta, en çok giyilen şey, cızlavet lastikler vardı. Başka türlü ayakkabı falan alamazdık. Ama amcam bize zaman zaman bayramda ayakkabı alırdı. Doktor amcam... Zaten elini öperdik amcamın bayramlarda. 5 lira, 2,5 lira falan para verirdi. Onları da getirir koşa koşa annemize
Bu dünyadaki her şey de aynen masal gibi böyle gelip geçiveriyor!
Sayfa 236Kitabı okudu
... ben bir yeri ev bilmesem de, elimde filmler, cebimde kırıntılarla dolaşmasam, ben kendimin masal kuşu olmaktan, kendi yolumu kendime kaybettirmekten kurtulur muyum? Şimdi saçlarıma konduğu gibi eriyen kar taneleri erimese de birikse de birikse, beni başka bir adam yapar mı? Yoksa ta derinimde, bu ara sıra kıpırdanan huzursuzluk sakinleşince mi başka biri olurum ben? İnsan baştan aşağı mı, yoksa içten dışa mı değişir?
Bu masal, bir çiçeğin masalı
Bizi andırıyor beyazı, alı
İçtim zehir diye o balı
Hep tek, hep tek...
Hiç yüzüne gülmezsen,
Açar mı sevda çiçeği?
Kıyaslanabilir mi?
Gül ile sevda çiçeği?
Bu dünyada her şey de aynen masal gibi böyle gelip geçiveriyordu...
Aşk, bir masal ve hep şöyle başlar:
Ben varmış, sen yokmuş...
Mevlâna, eserini "vahdet dükkânı" olarak nitelendirir ve okuyanlara şöyle der:
Bu kitap, masal diyene masaldır; fakat bu kitapta halini gören, bu kitap vasıtasıyla kendini tanıyan, anlayan da er kişidir. Mesnevî, Nil ırmağının suyudur; Kıptiye kan görünür, ama Musa kavmine sudur. Bu sözün (Mesnevî'nin) düşmanı, gözüme cehennemde tepe taklak olmuş bir halde görünüyor.
