Gözünle gördüklerine sakın inanma. Görünenlerin hepsi sınırlıdır. Anlayarak bakmaya, bildiklerinin ötesine geçmeye çalış
Ah! Bak! Biraz önce elma çiçeğinin içinden büyük bir arı çıktı. Yaşamak için ne kadar da harika yer seçmiş. Elma çiçeği! Rüzgâr, çiçeği sallarken içinde uyuduğunu hayal etsene. Sanırım insan olmasaydım, arı olup çiçekler arasında yaşamak isterdim."
"Dün martı olmak istiyordun." dedi Marilla dudak bükerek. "Çok gelgeç ruhlusun.
"Martı Jonathan Livingston sıradan bir kuş değildi. Çoğu martılar, uçuşun en basit gerçeklerinden ötesini öğrenmeye zahmet etmezler-kıyıdan yiyeceğe ve oradan geriye ulaşmak. Martıların çoğu için uçmak değildir önemli olan, boğazdır. Bu martı ise yemeyi değil, uçmayı önemsiyordu. Uçmayı herşeyden çok seviyordu Martı Jonathan Livingston."
“Düşüncelerinize vurulan zincirleri kırın, göreceksiniz ki bedeniniz de zincirlerini koparıp atacaktır.”
Martı Jonathan gibi sizler de kendinize, her şeyi başarabilecek o güce inanın ..!!
Her şeyden bir'az
tepeden inen bulutun seyrinde gözlerim. gövdem duruyor, düşler başka. ellerimde bira kapaklarından çatma tavşancıklar. çünkü, iyidir var edebilmek tavşanı.
kurtuluş iyidir prangalardan. - pranga ne demekse - insanın, kendinden başka zinciri yok. kendinden başka hendeği, kendinden başka martı kanatları olmadığı gibi.
bir mektup yazdım. vermedim postaya. uçacağı var noktaların, kelimelerden evvel. virgüllerin nefesleri yetmiyor henüz.
bir mırıltı halinde gelip durdu o parça. bir tütün saranım olsaydı, diye geçirdim. kendinden başka kimsesi yok insanın.
gümüş bir göğün altında altın gibi parlayan başaklar var zihnimde. önümde, uzundan kelli bir yol. kilometre hesabını bıraktım. içimin toplamına, çarpımına denk düşmüyor somutluğu rakamların.
meraklarımı dizginledim biraz. daha yaşıyorsak, merak edeceğiz elbet. biraz da plan yapıyor insan. iyi değil planlamak, ama kurgu düzeneğine giriyoruz işte. öyle de olmasa, çekilmeyecek lanet.
ince bir tebessüm, ve vurgun bir yürekle yaşayacağız, ölmeden, ölene kadar.
e, isteyecek tabi sabrını da.
..her şeyden biraz.
Dün bir martı gördüm ve kendi türünü yiyordu. Ne tuhaf değil mi?
Umutsuzca sevmenin, yıllardır bir şeyler bekleyip durmanın anlamı var mı?
Sayfa 43Kitabı okudu
Bir gün yarasa, çalı ve martı işbirliği yapıp ticaretle uğraşmaya karar vermişler. Yarasa ödünç para alıp ortak kasaya koymuş, çalı bir elbise, martı da bakır satın almış ve hep birlikte bunları satmak üzere gemiye binip denize açılmışlar. Az sonra kopan bir fırtına geminin batmasına sebep olmuş. Üç ortak hayatlarını kurtarmayı zor başarmışlar, ama para ve eşyalarını kaybetmişler. O günden sonra yarasa alacaklıların onu bulmalarından korktuğu için sadece geceleri dışarıya çıkar, martı deniz kenarında durup dalgaların bakırını karaya çıkarmasını bekler, çalı da elbisesini geri almak için insanların elbiselerine yapışıp onlardan bir türlü ayrılmaz.
