Annemin annesi de görmediğimiz o bilinmez alemde bir çocuktu. Ben sonsuz bir çocuk soyundan gelmekteyim.
Oldukça kısa, 15 dakikada okunabilecek bir kitap ama içerisindeki resimleri incelemeye kapılırsanız daha da uzayabilir tabii. Ben hikayeyi beğendim ama içeriğindeki yetişkin dili ve çıplaklık pek bana göre değil -gerçi canım Gaiman bunu düstur edinmiş gibi (bkz. 
Yıldız Tozu). Yine de aşırıya kaçmadığı görüşündeyim o yüzden çok rahatsız etmiyor. Oldukça basit anlatılmış, kafa yormuyor. Gaiman’ın hayal dünyasının genişliği beni gerçekten her defasında şaşırtıyor, bazı bazı da ürkütüyor ama çok seviyorum bu yazarı.
Onunki, içinde hep eksik bir şey kalan bir öyküydü. Yanlış bir öyküydü , hep yanlış olmuştu.
Sayfa 130Kitabı okuyor
Oysa yalnızca zaman geçirmekten ibaret bir yaşam hiç de zor değil
Sayfa 124Kitabı okuyor
Yaşamamızı yeğliyorlar , hastalanıp öldüğümüzde çok berbat görünüyoruz da ondan .
Sayfa 106Kitabı okuyor
Bu benim savaşım değil ki . Onlar savaşsın, onların savaşı bu.
Sayfa 103Kitabı okuyor
Şu anda dünya yüzünde nerede olduğumu bilenin yalnızca ben olduğuma hiç kuşku yok, kendimi kaybolmuş olarak görebilirim.
Sayfa 82Kitabı okuyor
Onların bir sürü düşüncesi varsa benim tek bir düşüncem var ve benim bu tek düşüncem onlarınkine baskın çıkacak.
"Kimse unutulmaz.Kırlangıçları anımsa.Beşi bir çeyreğe satılıyor ve onlar bile unutulmuyor."
"Annem ömrü boyunca çalıştı.El âlemin yerini ovdu,yemeğini pişirdi,bulaşığını yıkadı.Kirli çamaşırlarını yıkayıp,onlar yıkandıktan sonra banyolarını ovdu.Dizleri üstüne çöküp helalarını temizledi,ama yaşlanıp hastalanınca onu unuttular.Göz önünden uzaklaştırdılar.Öldüğünde de ateşe attılar.Elime bir kutu kül tutuşturup, 'Al bu senin annen,al götür artık işimize yaramaz,'dediler."
Sayfa 161Kitabı okudu
“Sence neden savaşılıyor?” dedi K. “Başkalarının paralarını almak için mi?”
Sayfa 50Kitabı okuyor