Mem geldi ve gülleri seyretti,
Reyhanlara ve sümbüllere bir göz attı.
Dedi: "Ey gül, gerçi sen de nazeninsin,
Sen nerde, Zîn'in yüzünün rengi nerde?
Ey sümbül, gerçi senin güzel kokun var,
Reyhan senin için kara yüzlü olmuş;
"
Mem çıkıp geldi, gülleri seyre daldı
Reyhan ve sümbüllerin içine daldı
Dedi ki: "Ey gül, eğer nazenin isen
Kolay değil Zîn'in rengine erişmen
"
Sayfa 188Kitabı okudu
Bir nazenin bana gel gel eyledi
Varmasam incinir varsam incinir
Beyaz gerdanından ince belinden
Sarmasam incinir sarsam incinir
Kaşına çekilmiş kudret kalemi
Görmemiş dünyada derd ü elemi
Her sabah her akşam verir selamı
Almasam incinir alsam incinir
Gene görünüyor yarin illeri
Başımızda esen sevda yelleri
Yarin bahçesinde gonca gülleri
Dermesem incinir dersem incinir
Nereden nereye sevmişim yari
Ateşi komuyor yakıyor beni
Aşık Emrah sever böyle bir canı
Sevmesem incinir sevsem incinir
Ercişli Emrah
Bir nazenin bana gel gel eyledi
Varmasam incinir, varsam incinir.
Nazik miyanından, ince belinden
Sarmasam incinir, sarsam incinir.
Kaşına çekilmiş kudret kalemi
Görmemiş dünyada derdü elemi
Her sabah her sabah verir selâmı
Almasam incinir, alsam incinir.
Yine görünüyor yârin illeri
Başımızda esen sevda yelleri
Yârın bahçesinde konca gülleri
Dermesem incinir, dersem incinir.
Nereden nereye sevmişim onu
Ateşi koymuyor yakıyor beni
Âşık Emrah sever böyle bir canı
Sevmesem incinir, sevsem incinir.
Ercişli Emrah
"Müşrik zihniyeti, kız çocuklarına insan gözüyle bakmadığı gibi, kız çocuklarına insan muamelesi de yapmıyordu. Dolayısıyla erkek çocuğu olmayanlara soyu kesik diyorlardı. Oysa yüce Allah, peygamber efendimizin (s.a.v)'e dört tane gül gibi kız vermişti. Dört nadide çiçek vermişti. Dört nazenin gül... O'nun soyunun bu kızlardan, özellikle de Hz.Fatıma'dan sürüp gitmesini taktir etmişti... Fakat müşrikler kızları insan yerine koymadıkları için,bu inceliği de, oldum olası anlayamamışlardı."
Saadet bahçesinin gülleri
Efendimiz buyurdular:
"Çocuklarınıza ikramda bulunun; (yani) onları güzel terbiye edin."
- İbn Mace, Sünen, II, 1211, Nr. 3671.
(...) Böğrümüzden sepken dökülen gecelerde, gönül ferahımız idin sen. Hayatın anlamını keşfettikçe nâzenîn çocukluğunda, gitgide anne olduk, baba olduk.
Biyolojik savaşlarda ölmez bir çocuk, asıl sevgisiz kalınca ölür. Ve "Git başımdan çocuk!"tan sonra binip giderler uçan halılarına çocuklar.
Sayfa 63 - Kapı Yayınları
Tebessüm
Yalnız yaşarmış insan kendinde
Berrak bir ayna belirir önünde
Bir çiçektir, açar zamanla,
Hayat veren tebessümlere muhtac benliğinde.
Huzurla dolan mutluluklar yaşanmak için bekleyince
Yolcusunun hayat veren gölgesi belirince
Ne kadar da mutlu mutluluk,
Hayat, hayat dolu besm i çehren nisbetince.
Yarasalar uçuşur bizde geceleri ,
Dehlize
Bir nazenin bana gel gel eyledi
Varmasam incinir, varsam incinir.
Nazik miyanından, ince belinden
Sarmasam incinir, sarsam incinir.
Kaşına çekilmiş kudret kalemi
Görmemiş dünyada derdü elemi
Her sabah her sabah verir selâmı
Almasam incinir, alsam incinir.
Yine görünüyor yârin illeri
Başımızda esen sevda yelleri
Yârın bahçesinde konca gülleri
Dermesem incinir, dersem incinir.
Nereden nereye sevmişim onu
Ateşi koymuyor yakıyor beni
Aşık Emrah sever böyle bir canı
Sevmesem incinir, sevsem incinir.
Erzurumlu Aşık Emrah