"Eski efsanelerde ruhun bir kelebek olarak tasvir edilmesinde birazcık olsun pay varsa, bu kozanın içinden göklere yükselenin son derece asil biri olduğu ve günışığının tümünü kanatlarıyla soğurduğu söylenebilir!"
Sayfa 147Kitabı okuyacak
Herşeyi yapabilecek durumdaki sıradan insanlar Cennet hakkında pek sık düşünmezler. Onlar için Cennet bir isimden başka bir şey değildir, onlar beklemekten ve her şeyin akışında ilerlemesini izlemekten memnundurlar ancak sonsuza değin Cennet'in dışında kalacaklar için bu durumun ne manaya geldiğini, kapılar açıldığında içinizde büyüyen o korkunç, bitmek bilmeyen özlemi ve içerideki beyaz siluetlere katılamayacak olmayı bilemezsiniz.
Sayfa 143Kitabı okuyacak
Meselenin bu raddeye nasıl vardığını sadece Tanrı bilir zira duyguların delice akıverdiği böyle anlarda bir kelimenin bir darbeye dönüşüvermesine sebep olan adımları anımsamak zordur
Sayfa 142Kitabı okuyacak
"Ama kâbusların ömrü günışığı kadar değil midir? Biz uyanana değin değil midir?" Bunu söyler söylemez duraksadım. Daracık hanesinin üzerinde geziveren ümitsiz bakışları yanıtlamıştı beni.
"Hayır! Hayır! Bu söylediğin huzur içinde yaşayan ve çevresi sevdiklerince sarılmış insanlar için geçerlidir. Durum, yalnız yaşayan ve başka seçeneği olmayan kişiler için çok daha kötüdür! Gecenin ıssızlığı içerisinde uykusundan uyanan, etrafını sarmalayan geniş bozkırları işgal eden yüzlerin ve seslerin, uyanıklığını uykusundakinden de kötü bir kâbus hâline getiren benim için mutluluk söz konusu olabilir mi?"
Sayfa 138Kitabı okuyacak
Gerçek Tanrı bir serçenin düşüşünü bile önemser; fakat insan gururundan yaratılan Tanrı, kartalla serçe arasındaki farkı göremez.
Sayfa 143
Bram Stoker
Ne kadar da şanslı bazı insanlar,
Hayatlarında ne korku var ne de dehşet
Onlar için uyku, geceleyin gelen bir lütuftur,
Ve tatlı rüyalardan başka bir sey getirmez yanında.
Bram Stoker, Dracula (1897)
Sayfa 182Kitabı okudu
Transilvanya'dayız ve Transilvanya İngiltere değil. Bizim yöntemlerimiz sizin yöntemlerinizden değil ve size tuhaf gelen çok şey olacak.
Sayfa 40Kitabı okudu
“Ah, anlamıyorsun dostum John. Kahkahalar atarken üzüntülü olmadığımı düşünme. Görüyorsun, kahkaha beni boğarken bile ağladım. Ama ağlarken yalnızca üzüntülü olduğumu da düşünme, çünkü kahkaha da aynı zamanda geldi. Her zaman aklında tut, kapını çalıp ‘İçeri girebilir miyim?’ diyen kahkaha gerçek değildir. Hayır! Kahkaha bir kraldır ve dilediği gibi gelir, gider. Kimseye sormaz, uygun zaman kollamaz. ‘Buradayım.’ der yalnızca.”
“Sadakat ne kadar nadirdir ve sevdiklerimize, bunu istenmeden gösterenlere ne kadar büyük bir minnet duyarız!”
“Ah, Jack, Jack! Ne yapacağım? Tüm yaşamım benden alınmış gibi geliyor ve bütün dünyada, uğruna yaşayabileceğim hiçbir şey yok!”