Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
İndirimdeki kitaplardan adı ve tanıtım yazısı ilgimi çekti diye alıp, değişik tür olduğu için bekletmeden okuduğum kitap.
Tanıtım yazısı: "Kayıp kitaplar, yazarının tamamlayamamış da olsa yazdığı; birilerinin gördüğü hatta okuduğu fakat sonradan yok edilen veya ardında neredeyse hiç iz bırakmadan yok olan kitaplardır. Giorgio van
Bruno Schulz, Polonya edebiyatının en başarılı yazarlarından. Resim yeteneği sayesinde Naziler tarafından “faydalı yahudi” statüsüne getirilen yazar 1942 yılında yine bir Nazi subayı tarafından öldürülüyor.
1934 yılında yayımlanan Tarçın Dükkânları, romana öykünen birbiriyle bağlantılı öykülerden oluşuyor. Dikkatli okunduğunda anlatıların kutsal kitaplardaki metinlerden beslendiği anlaşılıyor. Çocuk Jozef'in
dilinden babası, annesi hizmetçileri Adela etrafında dönen ve zaman zaman büyülü gerçeklik çizgisinde yaşanan anılar, çocukluktaki düşlere yaslanıyor. Öykülerdeki zamanın eğilip bükülmesi yazıldığı dönem hesaba katıldığında eseri bir adım daha öne çıkarıyor. Varoluşçuluğun temel konularını ele alan yazar, ölüm, yalnızlık, korku, aşk, gibi mefhumları lirik bir dille yazıya döküyor.
Kitap arkasında yazdığı gibi “ Proust ile karşılaştırılıp Kafka’nın Lehçedeki ruh ikizi olarak da anılan Schulz'un öyküleri, yirminci yüzyılın en yetenekli ve etkili yazarlarından birinin gerçeküstücü üslubunu da gözler önüne seriyor.”
Tarçın Dükkânlarını okumadan önce Murat Gülsoy ve Ayfer Tunç’un Diyalog’taki derinlikli değerlendirmelerini dinlemenizi tavsiye ediyorum. Ayrıca kitaba ait sanatsal bir film de bulunuyor.
“Çünkü kitaplar genellikle göktaşlarına benzerler. Her birinin bir Feniks kuşu örneği her taraftan tutuşarak çığlık çığlığa fırladığı anlar vardır. Hemen sonra küle dönüşseler de biz onlara işte bu tek an için vurgunuzdur. Bazen geç vakit, içlerindeki ölü düşünceleri tahta tespih taneleri gibi çekerek bu soğumuş sayfalardaki acı bir vazgeçmeyle dolaşırız.”s.123
Polonya'lı bir Yahudi olduğu için 1942'de SS tarafından öldürülen Bruno Schultz, kısa öykülerini topladığı bu kitapta Schultz, hem sıradanlıklarıyla absürd bir dizi dolambaçlı öyküyle Galiçya, Drohobycz'deki çocukluk anılarına dönüyor. Pazar Meydanı'ndaki (sayısız odası pansiyonerlere kiraya verilen, geri kalan sayısız odası da boş kalan ve aylar boyunca varlıkları unutulan) evinin gittikçe harabeye dönüşmesi, uyuşuk anne ve dünyadan elini eteğini çekmiş babayla geçen sıradışı çocukluğuna dönüşünün ardındaki düşünceler arasında kaybolan babasının verdiği uzun ve karman çorman "söylevler" ev ahalisinin kafası karıştırsa da ilgilerini çekerken kullandığı post-modernizm ve iç tutarlılıkları yavaş yavaş bozulan bu ifadelerle, öykülerin çeşitli yerlerinde hızlanan bağlar oluşturur. Kitap boyunca Schultz babasının bozulan akıl ve beden sağlığını ve bu durumun aile üzerindeki etkisini betimler; ancak bunu yaparken kullandığı mizah gerçeküstücülükle birleşerek, dışavurumculuğun etkisi altında kalmıştır. Tarçın Dükkanları ölmeden önce okunması gereken 1001kitap arasında olup zorlanarak okuduğum kitaplar arasında yerini almıştır...
%44 (140/312)
·
Puan vermedi
Yarım bıraktığım ikinci kitap olarak kayıtlara geçiyorum. Kitap gitmiyor akmıyor konu ne, ne anlatmaya çalışıyor bilemedim. Çok zor buraya kadar geldim zaman kaybı oldu. Okuyan bitiren varsa tebrikler .
304 syf.
·
Puan vermedi
Masalsı anlatımı büyüleyici... bir çocuğun gözünden şikayet etmeden öfke duymadan ebeveynleriyle olan ,ve dahi olmayan ilişkilerini anlatıyor. Hikayede tek normal insan Adele evin çalışanı. Anne ve baba neredeyse yoklar, varlar ama yoklar.
Sanki bir tuvalde karıştırılıp serpiştirilmiş tümceler
3 aydır masamda beklemesinin sebebi, başlangıçta yer alan ağır betimlemelerin verdiği korku ve sürekli ertlememdi. Bitirdiğimde ise hissettiğim; müthiş gözlemci Ressam bir sanatçının, çocukluğu ile gençliğini, özellikle sevdiği babası özelinde bol renkli hayal ve betimleme çığlıkları altında sözcüklere bezemesiydi.
Otobiyografik özellikte olan birbirine bağlantılı öykülerde; küçük Jozef'in babasının sahibi olduğu kumaş dükkanı, başta Adela olmak üzere hizmetçi kızlar, Karol dayısı, annesi ve her şey anılar içinde ağır, derin betimleme ve benzetmelerle anlatılıyor. Yazarın erken ölümünden dolayı, metinlerin tümü iki kitap halinde bu eserde verilmiş. Resimleri ve çizdikleri ise ayrı. Ben babasının yanan kitabı, Rudolf'un pul albümü gibi semboller, Madde kuramlarının bulunduğu hikayeler ile tamamen düşsel öğeler barındıran, kendisini Saltanat naibi gördüğü ve hanedan üyesi Bianca'ya aşkını anlattığı İlkbahar'ı sevdim.
Resimlerini bilemem ancak kaçan zaman #proust 'un ve kitabın sonundaki hikaye #kafka 'nın Dönüşüm'ündeki böceğin benzeri olsa da, ressam-mimar yazarın özellikle betimlemeleri sanki bir tuvalde karıştırılıp sayfalara serpiştirilmiş gibi. Bu yüzden 20yy'ın modernistlerini (Kafka, Proust, Musil, Joyce) oldukça iyi özümsemiş yazarın çevirisi güzel ve DERİN metinleri, sanatın çok yönlülüğünü içinde barındırıyor. Muhakkak okuyun...
Polonyalı bir Yahudi yazar olan Bruno Schulz, 20. yüzyılın en büyük Lehçe düz yazı stilistlerinden biri olarak kabul edilmektedir. 1938'de Polonya Edebiyat Akademisinin prestijli Altın Defne ödülüne layık görülmüş. Schulz'un 1940'ların başlarından kısa öyküleri ve bitmemiş romanı Mesih dahil olmak üzere birçok eseri soykırım sırasında kaybolmuş. Ölümü de trajiktir. 1942 yılında Schulz, bir somun ekmek ile gettodaki evine dönerken bir Gestapo subayı tarafından vurularak öldürülmüştür.
Tarçın Dükkanları adlı bu kitap oldukça ilginç. Okurken bir çocuğun hayal dünyası içinde dolaşıyorsunuz sanki. Aslında yazarın Kafka'dan fazlasıyla etkilendiğini düşünüyorum. Özellikle aile ilişkilerini anlatışı ile daha fantastik tarzda olsa da kitabı okuyanlar ne demek istediğimi farkedeceklerdir. Yalnız okuması zor bir kitap onu belirteyim. Ama betimlemeleri oldukça iyi.
Sabitfikir dergisinin Mart sayısı yine keyifle okundu. Bu ayki sayıda özellikle "Psikolojide Edebiyatın Ayak İzleri", "Vatan Borcudur Dağlarca İçin Şiir", "Bruno Schulz'un Tarçın Dükkanları", "Şark Kütüphanesi İslam'a Bakışı Değiştirdi", "Çılgın Kalabalığın Uzağında Bir Ada" yazıları beni cezbetti ve alınacak kitaplar listeme yenilerini eklememe de sebep oldu.
