''Aslına bakarsan Catherine’i bana hatırlatmayan hiçbir şey yok. Şu döşemeye baksam onu görüyorum. Taşların üzerinde bile onun yüzü var! Her bulutta, her ağaçta, o var... Geceleri her yanımı onun hayali dolduruyor. Gündüzleri baktığım her şeyde, bir an onu görür gibi oluyorum. Onun hayaliyle çevrilmiş durumdayım!''
Sayfa 476 - Bordo Siyah Yayınları, Dünya Klasikleri,1965