“Nice kötülüklerin dışında kaldığımı görmek ne tatlı.”
- Nermi Uygur
Nermi Uygur, '' canına kıyma yoluna gitmek, kendini kapalı bir dizgenin tutsağı kılmaktır,'' diyordu bir gün; konuşuyorduk...
Sayfa 81Kitabı okuyor
Uyuyordum da uyandım mı? Aklım nerdeydi eskiden?
- Sana yeni bilinç gerek.
- Peki nasıl?
İnsanın kendine yepyeni bir dünya armağan etmesidir, değişim.
Bir ağaçtır bu âlem.
Meyvesi olmuş Âdem.
Maksud olan meyvedir.
Sanma ki ağaç ola.
İnsan, insan olduğu için birkez unutmaya başladı mı sonu gelmez yıkımların.
İnsanın dışında, insan olmadan da varolan, insan varlığından bağımsız birşey, sözgelimi, ne türden olursa olsun, zaman-uzay içinde yeralan bir cisim değil bunalım. İnsana ilişkin, insanla ilişkili, insana özgü bir gerçeklik bunalım. İnsanın olmadığı yerde, bunalımdan söz etmek anlamsız. İnsan yoksa, bunalım da yok. İnsanın yaşadığı birşey, kendine özgü büyük bir yaşantı bunalım.
Güven elde edeceğim diye ben’ini yalnızlaştıran, ne denli yalnızlaşırsa o denli çelimsizdir.
Sayfa 33 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Vücudunu yeniden bulmayan, kendine yeni bir dünya kuramaz. Bu yeniden-bulma, olsa olsa gerekli koşul; yeterli koşul için başka şeylere gerek var.
İnsan insandır; gözünde büyütürsün, küçücüktür; küçücük sanırsın, öyle şeyler yapar ki büyür de büyür, ne akla ne gönle sığdırabilirsin.