Yıllar yıllar önce okuduğum Kemalettin Tuğcu romanı.
Tekrar okuyup,yine aynı duyguları hissetmek ne tuhaf. Kuş uçmaz kervan geçmez bir köye gelen Erol öğretmen ve onun cahilliklerle, ağalık sistemiyle, zorluklarla geçen mücadelesini konu alan bir kitap.
Ve Fadime'nin içinde bulunan saf , temiz insani duyguların e güzel şekilde yansıması .
Okuyup sonrasında çocuklara okutacağım bir kitabın yazarı dikkatimi çekti araştırdım ve hayret ettim gerçekten de
211 eser, 5 çeviri, 5 film ve çocuk edebiyatı ödülü
Bu kitaba gelirsek
Trafik kazasında kocası öldükten sonra apartmanda masraflarını karşılamak için terzilik yapmak zorunda kalan ev hanımı Müzeyyen Hanım ve onun Yetimler Güzeli kızı
Bir köy romanı olan Yılanlı Bağ, köydeki Erol öğretmenle cahil köylüler arasında geçen mücadeleler esnasında yılanlarla dolu bir tarlada taşları ayıklamak zorunda bırakılan Fadime'nin duygusal romanı.. Romanda köylülerin sorunlarını anlatmaktadır. Cahil, korkutulmuş, eğitimsiz ve sefalet çeken köylülerin, Erol Öğretmen vasıtasıyla kötü ve acımasız Şahin Ağa'yla olan mücadeleleri ele alınmaktadır. Ayrıca yetim ve öksüz Fadime'nin Yılanlı Bağ denen çorak araziyi nasıl mamur bir hale getirdiği de anlatılmaktadır. Ağalık baskısı, eğitim sorunları, sefalet, doğa ve insan sevgisi, anne-çocuk sevgisi ve idealistlik gibi konular kitabın genelinde karşımıza çıkmaktadır..
Bu hafta Meliha Öz’ün yazdığı Nekro Porta / Ölüler Kapısı adlı kitabını okudum. Kitap, Öz’ün ilk kitabı olmasına rağmen Tahsin Yücel anısına verilen YILIN ROMAN’ı Ödülü’nü kazanmış. Bu da kitabı daha cazip hale getirdi ve umduğundan hızlı okudum.
Roman, 6. Yüzyılda Doğu Roma İmparatorluğu’nun başkenti Konstantinapolis’te geçiyor. Konu
"Tek suçu, ya da kusuru neşesizliği idi. Bir büyük adam gibi tasalı görünürdü."
Ne çok dokunmuştu bu söz yüreğime bu kitabı okuduğumda..Daha çok küçüktüm.Okumaya meraklı..Her gördüğünü,bulduğunu okuyan bir kız çocuğuydum o zamanlar sekiz yaşlarında..Öğretmenimin kitaplığından bulduğum bu kitabı okul bahçesinde bir heyecanla bitirmiştim.Yaşım üç katına çıktı bende bir öğretmen oldum ama hala bu kitabı unutamadım.. Dünya da hiç üzülecek bir şey yok gibi neşeli olmamız beklenirdi..Bende böyleydim tek suçum her şeye üzülmemdi bu yüzdendir ki bu söz çok takıldı gönlüme.." Onun ağladığını duyan olmazdı. Ağlarsa içinden ağlardı."diye de bir alıntı ekliyorum son olarak kitap ta olsa içime çok dokunan cümleler vardı bu kitapta o yaşımda o kadar içerlemiştim ki bu sözlere kitap bile olsa haksızlık olarak görmüştüm kelimeleri..
