"Demek ki insanlar birbirine ancak muayyen bir hadde kadar yaklaşabiliyorlar ve ondan sonra, daha fazla sokulmak için atılan her adım daha çok uzaklaştırıyor. Seninle aramızdaki yakınlaşmanın bir hududu, bir sonu olmamasını ne kadar isterdim. Beni asıl, bu ümidin boşa çıkması üzüyor... Bundan sonra kendimizi aldatmaya lüzum yok... Artık eskisi gibi apaçık konuşamayız... Bunları ne diye, neyin uğrunda feda ettik? Hiç!.. Mevcut olmayan bir şeye malik olalım derken mevcut olanları kaybettik... Her şey bitti mi? Zannetmem. İkimizin de çocuk olmadığımızı biliyorum. Yalnız bir müddet dinlenmek ve birbirimizden uzak kalmak lazım. Ta birbirimizi tekrar görmek ihtiyacını şiddetle duyuncaya kadar... Haydi artık Raif. Bu an gelince ben seni ararım; belki tekrar dost olur ve bu sefer daha akıllı davranırız. Birbirimizden, verebileceğimizden fazla şeyler beklemeyiz ve istemeyiz... Haydi artık git... O kadar yalnız kalmak istiyorum ki..."
Şu ufacık dünyada bi kendime zararım
Varlığınla olacak dünyama tek yararım
Zifiri körlük bulanıp da aklıma
Kaybetsem de kendimi yine seni ararım
Avuçlarında yağmurları izlemek için seni ararım
Vatan Yahut Silistre (Günümüz Türkçesiyle)Namık Kemal · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202221,4bin okunma
Eşyası kaybolan bir çocuk gibi
Olur olmaz yerde ararım seni
Sayfa 101 - Cilt 1Kitabı okudu
"Ararım seni, beklerim seni, yollarımız rastlaşana dek yeniden, düşeriz yollara birlikte, acı yağmur yağarken! "
Sayfa 94Kitabı okudu
bir gün buradan gidersin
mariyya
aynalarda seni ararım
bu şehirde seni ararım” 
Asaf Hâlet Çelebi
Berceste Beyitler - 1714
Ger mesâcidde gerek meyhânede ger tekyede
Âteş-i aşkın düşelden dâ’im ararım seni
| Mislî
